Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 november 2025


Maar het tafeltje was hem toch nog niet genoeg om er rustig mee thuis te gaan zitten; hij woù liever nog wat in de wereld rondtrekken en nog meer geluk zoeken. Op een avond ontmoette hij in een eenzaam bosch een kolenbrander; hij brandde kolen en had aardappelen op het vuur staan, daarmeè zou hij zijn maaltijd houden.

De prins had niets gehoord; en zijn ernstig, edel gelaat blonk, of er van binnen een lichtje in brandde. In het begin leefde Elze als boven de aarde. Iedereen was even goed voor haar.

Daarna geleidde zij haar door het veld naar het kerkhof. Voor den ingang der kleine kapel gekomen, bleef mevrouw Bathory zoo als zij steeds was, wezenloos, en sprak geen woord, hoewel zij door het heldere schijnsel eener lamp, die in het gebouwtje brandde, den naam van Stephanus Bathory op de marmeren plaat had kunnen lezen.

Krullend zwart haar, bruinig vel, groote zwarte oogen, lange neus en mooie tanden, kleine handen en voeten, zoo lang als ik; heel beleefd voor een jongen, en over het geheel genomen aardig. Hoe oud zou hij zijn? De vraag brandde haar op de tong: maar ze bedwong zich bijtijds, en zocht het, met ongewonen tact, langs omwegen te weten te komen. "Je gaat zeker gauw naar de academie?

Hun ogen waren ten gronde gevestigd, hun harten joegen met kracht, en niettegenstaande de zwakheid van Adolf, brandde zijn hand in de hand zijner aangebeden bruid. Robrecht kwam vooruit bij Gwyde. "Mijn lieve broeder," sprak hij, "ik begeer dat dit huwelijk zo spoedig mogelijk met pracht gevierd worde en door de gewone vormen der wetten worde bekrachtigd, dit is mijn innige wens.

"Het is het weêr dat ons allen overstuur brengt," sprak ik om iedereen gerust te stellen. "Ja, ja, het is het weêr," haastte Jacques zich te beamen: "Ik ga een paar blokken op het vuur werpen". Een vroolijke vlammengloed wierp groote plekken licht op de muren. Het hout brandde onder vroolijk geknetter en liet rooskleurige sintels vallen.

Toen het heldere licht van de lamp, die boven de deur brandde, haar den weg wees, sloeg de klok elf uur. Zij had een oogenblik haar schreden ingehouden, besluiteloos eer zij moed vatte verder te gaan, maar het slaan van de klok bracht haar tot een besluit en zij ging de hal binnen. Het portiershokje was leeg. Met onzekere blikken keek ze rond en deed een stap vooruit naar de trap.

Nu, den eersten April, deed Uilenspiegel zooals hem gezegd was. Hij was tevreden, dat er geen vuur in den heerd brandde en zei tot zich zelven: hoe minder rook hoe scherper het gehoor. Weldra werd de deur van de kamer geopend, en een tocht trok door de schouw. Geduldig verdroeg hij den wind, zeggende: hij zal mijn aandacht aanwakkeren.

Het scheen het kleine meisje werkelijk toe, alsof zij bij een groote, ijzeren kachel zat. Wat brandde het vuur daarin, welk een heerlijke warmte gaf het van zich! De kleine strekte haar voeten reeds uit, om ook deze te warmen; maar daar ging het lichtje uit, de kachel verdween, zij hield slechts een klein stompje van het afgebrande lucifertje in de hand.

Welk ander voorwerp van bekoring Zou ik dan ook ooit kunnen zien, Dat mij nieuw verlangen stortte in het hart? Dit heil, telkens als ik verlang Het weer te zien tot mijn bevrediging, Vlucht niet, maar zweeft mij dan voor Zoo zoet om te gevoelen, dat het met geen woorden Te zeggen is, noch ooit Voor een sterveling te begrijpen, Die niet van zulk een verlangen brandde.

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek