Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
In een volgend jaargetijde hadden zij echter een helper, die niet op de lijst van hun bondgenooten had vermeld gestaan; immers de pest brak uit in de stad, waarin een zoo groote menschenmassa was opgehoopt, en een groote menigte menschen kwam om. De pest brak ten tweeden male uit; en nu verloor Athene den eenigen man, die haar had kunnen redden, immers spoedig lag Pericles op zijn sterfbed.
De Adhipatti zag hem aan, als wachtte hy een aanval af. Hy wist dat er na dat "maar" iets volgen kon, dat onaangenaam zou te hooren zyn voor hem, die sedert dertig jaren Regent van Lebak geweest was. Het scheen dat Verbrugge op dit oogenblik geen lust had den stryd voorttezetten. Althans hy brak 't gesprek af, en vroeg weder aan den mandoor-oppasser of hy niets komen zag?
Een geroffel der trom brak eindelijk mijns vaders wijze raadgevingen; de vrijwilligers gingen vertrekken. Toen mijn vader tot vaarwel mij in de armen drukte, murmelde hij nog: "En Hendrik, gedenk immer het spreekwoord: ieder is het kind zijner eigene werken. Van nu af is uw lot in uwe handen; het zal zijn, wat gij het zelf zult maken."
De vage avond om den horizon had stad en strand doen krimpen onder een doem van wolken. Nu zwol de nacht over d'Oceaan en de nacht was brak. Als 't verdriet dat over de wangen druppelt en zilt door de lippen wordt geslikt, voelde Johan de nattigheid loslaten uit het weenende weêr.
Het adres was van een vrouwenhand en luidde: "Aan mijnheer, den heer Marius Pontmercy, ten huize van den heer Courfeyrac, straat Verrerie, No. 16." Hij brak het briefje open en las: "Mijn zeer geliefde! Mijn vader wil, helaas! dat wij terstond vertrekken. Van avond zullen wij in rue de l'Homme-Armé No. 7 zijn. Binnen acht dagen zijn wij te Londen. Cosette, 4 Juni."
Nu, òf Hilda 't gehoord had: ze was ook van schrik opgesprongen en had haar boek op den grond laten vallen. "Paf, paf, paf, paf ....!" 't Geluid werd nog harder. Een mooi beeldje op de schrijftafel viel en brak. "O, Juffrouw, wat zou het toch zijn," schreide Roosje met de handen voor 't gezicht. Hilda gaf geen antwoord, maar ze wist nu wel, waar 't geluid vandaan kwam.
Een geschrikt paard slaat aan 't hollen, breekt den toom, en trapt den wagen stuk. Het nagerecht werd gediend, en niemand sprak den toost uit. Vernooy werd hoe langer hoe benauwder. Hij vond het onbeleefd en onbehoorlijk het te laten, maar als hij er aan dacht het te doen, brak het koude zweet hem uit.
Maar het werd spoedig duister, en de boschpaden schenen slecht aan de stroopers bekend te zijn. Zij moesten herhaaldelijk lang stilhouden, en zelfs een paar maal op hun pad terugkeeren, om weder op den rechten weg te komen. De zomermorgen brak aan, eer zij met de volkomene bewustheid, dat zij op het rechte spoor waren, konden verder gaan.
Het brak. Het glas had een herinnering in hem wakker geroepen, die op haar beurt zijn verdriet, dat een oogenblik ingesluimerd was, weer tot nieuw leven wekte. Op den dag n.l., dat Francine voor het eerst bij hem gekomen was, had het jonge meisje, dat toen reeds lijdende was, zich plotseling onwel gevoeld, en had Jacques haar uit dat glas wat suikerwater laten drinken.
Hij ontdekte, dat hij, door een dezer pennen naar rechts of links te draaien, het paard van richting kon laten veranderen, en dat, wanneer hij aan de andere pen draaide, het paard zijn vaart verminderde en begon te dalen. De dag brak nu aan en hij zag, dat hij zich boven een groote stad bevond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek