Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Het licht der lamp viel op een fonkelenden ring aan zijn hand, in welks groenachtigen steen het wapen der Derenbergs blonk; één vluchtige blik hierop en haastig greep hij zijne muts en wierp die op een nabij staande tafel. "Kwel mij niet!" zeide hij kortaf en keerde zich om.
De parelende wijn blonk weder in de fijne glazen; Hendrik bediende met zijn gewone deftigheid en liet zijn heldere oogen tusschenbeide gaan over het kleine gezelschap, en het schoone meisje naast zijn jongen meester, dat, naar het zeggen harer kamenier, ééns zeker onmetelijk rijk zou worden, en zoovele minnaars als ringen aan de handen had.
Gij verdient geenszins den naam van dienaressen van de godin der liefde, zoo gij met uwen mond, uwe handen, uwe vurige oogen niet bij machte zijt de mannen te verleiden. En om uwe onnoozelheid wordt gij zonder mededoogen gegeeseld! Op die rede, begonnen de vrouwen en meidekens te beven en blonk Lamme's gezicht van vreugde.
De gestalte daalde en werd kleiner onder het duister der boomen, wier rustige bladeren hier en daar een weêrschijn vingen van 't laatste gele licht dat aan den hemel blonk. De monnik keek haar roerloos na. De tijd scheen voort te gaan, de schemer vergaderde zich al donkerder onder het gebladerte, en nog stond Tamalone in verbijstering te staren naar waar zij in de verre schaduwen heen was gegaan.
Hij dronk toen hij sprak het woord en het gif vloeide neder dan In een kouden vloed over zijn hart, en dood viel de sterke man Zonder stervensklacht tot besluit, noch met stervensblik die blonk En de vloer van de hal des Volsungs dreunde toen neer hij zonk.
Ja alles lachte en juichte op hare schreên Bij elken stap kon zy op bloemen treên, Zy las de vreugd op ryke zegebogen, Zy zag voor haer de ridderen gebogen, En echter blonk de gramschap in hare oogen Want by dien prael; waer niets te ontbreken scheen, Ontbrak het hart de stem des volks alleen,
Materieël blonk hem een gouden toekomst tegen, maar de beslommeringen en vooral de verantwoordelijkheid van een werkkring waarvoor hij in 't minst niet geschikt was, maakten hem ziek. Gedurende die ziekte dacht hij veel na over zijn levensverhoudingen: het was of de konsekwentie van zijn beginselen eerst recht tot hem doordrong, nu hij ze als naakte mannen in de wereld zag staan.
Op den toren toch blonk in de zon het zilveren kruis, dat de bisschop van Avila er plaatste in stede van de gevallen halve maan, en dadelijk daarna wapperde van den trans de banier van den heiligen Jacobus. "Santiago, Santiago!" riep men, en toen de koninklijke vlag zich trotsch ontplooide, juichte men van alle zijden: "Castilië!! Voor koning Ferdinand en koningin Isabella!"
Op aller gelaat blonk een heldere lach, en het was zichtbaar dat de plechtige terugkomst des graven met blijdschap werd afgewacht. De rondstroomende menigte bestond grootendeels uit Brugsche poorters, reeds uit de verte herkennelijk aan de zwarte of biuine verf hunner kleederen, welke op alle boorden omzet waren met donker pelswerk. Zij droegen het haar kort, en hun baard was geheel geschoren.
Op zijn zilverblonde haren prijkte een bonten muts of pet met vooruitstekende klep en zilveren kwastjes, terwijl een scherp mes met een zilveren heft in zijn gordel blonk, en hem onderscheidde van de overige omstanders, die van stalen of ijzeren wapenen voorzien waren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek