Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Op welke bladzij zoude zij het weer kunnen openen, nu »haar held," aan den een of anderen Wodan uit de Gaëlische heldentijdperken gelijk, verdwenen en niet meer te voorschijn getreden was? Maar had zij hem wel te midden van die onverschillige menigte, die op het strand van Oban wemelden, gezocht? Misschien. Maar, had zij hem gevonden? Neen. Hij zou haar ongetwijfeld niet kunnen herkennen.
"De preek is veertien en een halve bladzij lang," zei Moeder, alsof ze de maat vol wou maken; "je mag wel gauw gaan zitten lezen, als je hem uit wilt krijgen." Toen gingen zij eindelijk heen, en toen de jongen hen in de deur stond na te kijken vond hij, dat hij in den val geloopen was.
"Nee, bepaald gemeen! Jij spreekt zooveel menschen van allerlei slag, en daarom hoor je 't zoo niet. Die kluchtige luitenant had op de laatste bladzij van zijn balboekje, zooals hij zei, een index gemaakt. Onder de personages wier conversatie hij schrappen zou, behoorden, nummer één: de majoor Kattenglimp zooals hij hem telkens noemde, en ten tweede menheer Kippelaan.
Ik weet zoo goed als gij, dat van een "schalksche boerin" te spreken, even dwaas is als te zeggen: "een geksche boerin", en dat "zij lachte schalks" er evenmin doorkan, als "zij lachte mals"; en daarom had ik de maagd op bladzij 160 ook "schalk" laten omkijken.
Die photographie van den heer F. W. Deutmann te Amsterdam werd genomen naar een marmeren buste, vervaardigd te Rome door Eumene Baratta op last van den eigenaar die.... Maar, nog even geduld, want luister, op de volgende bladzij zingt onze Ten Kate den bard der oudheid toe: "Dr. Hacke?" Jawel, Dr. J. C. Hacke van Mijnden! Kent ge hem niet?
Er is geen spoor meer over van het oude kasteel, dat in de 13de eeuw zijn muren boven Aljustrel verhief. Alemtejo is een land vol geschiedenis. Wij hebben er zoo juist een bladzij van gelezen, in brons gegrift. Een andere, roemrijker pagina wordt daar dichtbij opgeroepen door den enkelen naam Ourique.
Rondloopen bleef ik, op en neêr, van het wit koude raam naar de roodheete kachel en dan weêr naar het wit bebloemde raam, op en neêr, als een beer in zijn hok. Ik had wel willen lezen, maar jawel, op iedere bladzij kwam een kattekop, en.... werken.... maar werk eens, werk eens als ge wat liefs verloren hebt! Bah! werken, was alles hier óm me geen werken?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek