Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 oktober 2025
En zij is niet in het huwelijk gegaan, omdat zij, tegendat "het beuren zou," het toch "wel niet leek te willen." En als zij "altemet" in het water was gesprongen, zou het "heel vreeselijk" geweest zijn. Want er zijn weleens meisjes, die een man, aan wien zij geen "zenieïgheid" hadden, moesten nemen, in het water gesprongen.
Wanneer zij eene dwaasheid begaan, dan hebben zij altijd iemand in hun nabijheid, die hun de hand reikt, wanneer zij struikelen, of om hen op te beuren als zij gevallen zijn, terwijl ik niemand had. Als ik struikelde, zou ik moeten vallen en beproeven alleen op te staan, zoo ik althans nog in staat was om op te staan.
Streng voor zich zelven, was hij het ook voor de rijke poorters der stad en herinnerde hun gedurig de nederigheid en de vrijwillige armoede van den zoeten Jezus. Broeder Johannes troostte de bedrukten en wist de ellendigen op te beuren, zoodat hij op de talrijke gezellen, nederige ambachtslieden der stad een grooten zedelijken invloed had verworven.
Wij hadden in alle haast de provincie verlaten, arm en nauwelijks in staat om te kunnen wachten op het eerste maandgeld, dat ik beuren ging als boekhouder. En nu sleepte de ziekte mij ten grave. Was dit echter wel de dood? Ik had mij voorgesteld een nacht nog zwarter, een stilte nog grooter. Reeds als kind was ik bang om te sterven.
Tevergeefs poogde Massijn ben op te beuren, hen te doen eten en drinken, hen tot een gesprek uit te lokken: hun bange blik bleef halsstarrig gevestigd op de zich achter de neergelaten gordijnen bewegende schaduwen: hun gehoor was slechts vatbaar voor de onheilspellende geluiden die van buiten daar tot hen binnendrongen.
Je moet maar veel komen om me te helpen haar op te beuren.... Je kunt 't zoo goed....", zei ze, met een lief lachje. Maar even daarna, angstig weer: "Hoe zullen we toch later met haar doen,.... als we trouwen?...." "Ja," zei hij, "daar heb ik ook al over gedacht.... 't Best zal zijn haar maar bij ons in huis te nemen, hè...." "Ja," zei ze,.... "zou je dat willen?...."
Zijn gezel, de echtgenoot van Katelijne, was een groote, krachtige voller, met grove handen en sterkgespierde ledematen. Hij nam zijn kind in de armen en trachtte zijne vrouw op te beuren. Deze verhaalde hem, wat er gedurende zijne afwezigheid was voorgevallen en de stoere voller, veegde met zijne grove hand de tranen af, die hem over de wangen biggelden.
Toch is de ouderdom van dit monument maar zeer betrekkelijk: het is niet meer dan twee eeuwen oud, en onder de vele torens, die in het vlaamsche land hun spits ten hemel beuren, is de Belfroot van Bergen ongetwijfeld de jongste. Van het oude eigenlijke kasteel is niets meer over dan een brok muurs van een der voormalige poorten.
Hy wist dat schoorsteenen niet konden dansen, en dat geen meisje wordt weggewalst van de aarde, om de maan wat op te beuren in haar eenzaamheid ... maar toch ... Schreiend riep hy zachtkens Femke's naam, zacht genoeg om niet te worden gehoord door zyne verwanten, luid genoeg om wat lucht te geven aan zyn beklemd gemoed ... Wat is dat? ... riep hy op-eens, antwoordt ze? Is dát ook verbeelding?
Eline heeft Otto geschreven, ze heeft het afgemaakt! vervolgde Betsy, nog ontzet van verrassing. Ook Henk bleef verpletterd staan, zonder te spreken, zonder Eline op te beuren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek