Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
"Het is niet alleen om het ongewone der vertooning, dat ik trek gevoelde mij hierheen te begeven," zegt de Burgemeester met een hoffelijke hoofdbuiging, "de naam en de verdiensten van monsieur Jan Griffier zijn mij genoeg bekend om mij te doen verlangen, hem zelven en het een of ander van zijne laatste werken te leeren kennen, en dit zal, hoop ik, mij bij hem tot verschooning strekken, dat ik dus ongenoodigd en onverwacht zijn heiligdom betreed."
Even als bij mijn uitstapje naar Poggio a Cajano, volg ik de lange en vervelende Via Pistojese; vervolgens, even voorbij het park van San-Donato, sla ik rechts om en betreed nu een dier tusschen heggen of muren ingesloten wegen, die in den omtrek van Florence zoo talrijk zijn. Het land is vlak, en de muur ontneemt mij alle uitzicht: het is mij dus onmogelijk, mij te oriënteeren.
Over de treden van een monumentale trap aan den ingang van het paleis van den koning der koningen, betreed ik een ruimte, waar nog de resten van een ronden haard zijn te zien. In deze ruimten zijn de bloedige tragedies afgespeeld, die door niets in gruwelijkheid kunnen worden overtroffen en die mij op dit oogenblik met aangrijpende duidelijkheid voor den geest komen.
Zooeven ben ik mijn bad ontstegen; juist is het geklok van het wegstroomend, modderig water, vergorgeld, en als ik mijn eigen slaapkamer betreed, omvangt mij daar de stilte als de mystieke plechtigheid eener sinds lang verlaten abdij.
Scrooge's gezicht werd bijna even lang als dat van den Geest. "Is dat de kans en de hoop waar je daar net van sprak, Jacob?" "Ja." "Dan geloof ik, dat dat ik 't toch maar liever niet wou," zeide Scrooge. "Zonder hun bezoek," zeide de Geest, "kunt ge niet hopen het pad te ontgaan, dat ik betreed. Morgen kunt gij den eerste verwachten, als de klok één slaat."
Eenzaam te middernacht in mijn tuin, mijne gedachten gaan een lange wijl van mij uit, Daar wandel ik over de oude heuvels van Judea met den schoonen, zachtmoedigen God aan mijn zijde, En snel op door de ruimte, snel op door hemelen en sterrengroepen, Snel op tusschen de zeven satellieten door den breeden ring en den diameter van tachtig duizend mijlen, Snel op met de staartmeteoren, vuurkloten afwerpende als zij, Dragende het groeiende kind dat zijn eigen zwangere moeder in de buik draagt, Stormend, genietend, ontwerpend, liefhebbend, waarschuwend, Steunend en tevredenstellend, verschijnend en verdwijnend Aldus betreed ik deze paden dag en nacht.
Hier, op den ouden grond, dien ik betreed, verlevendigt zich uit het doffe verleden een latere phase der menschheid. Op dezen driesprong, waar de heksen komen dansen en geen gras kan groeien, schieten als door betoovering de oude geslachten weer te voorschijn. Ruw is de mensch nog, maar er zijn al maatschappelijke vormen.
Op tooverheuvel staat een heerlijk slot; Betreed met mij de lichte tooverpaden, Waarop ééns jonkvrouwen en ridders traden; Beklim den heuvel, want u wacht een hoog genot: Uw blik zal waren langs de schoone dreven, De wegen, waar nog zweeft gestorven heerlijkheid Van roem en glorie uit den schoonen tijd, Die in aloude verzen is beschreven.
Dit is voor den man ongetwijfeld van onschatbare waarde, ten minste als hij niet bekrompen en pedant is. Genoeg zijn dezulken zeker, die in de belangstelling hunner vrouwen voor hun werk, nieuwsgierigheid en bemoeizucht zien. Zoo zoetjes aan betreed ik 't gebied der vrouwen-emancipatie, waarvan u in Europa meer dan genoeg zal gehoord hebben.
Door de Antwerpsche Maatschappij ter bevordering van Nederduitsche Taal-en Letterkunde gelast, bij dit plechtig rouwfeest in haren naam het woord te voeren, is het met een diep gevoel van treurnis en van ontzag dat ik dezen heiligen grond betreed. Het is dan waar: in den schoot dezer aarde slaapt Willems! Hier, onder onze voeten, rust hij voor eeuwig!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek