Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 november 2025
Een stugge strever, in stagen strijd met de donkere driften, minachtend de lage, weeke verlokkingen.... Hij wist het nu weer en versterkte zijn weten door fijn-scherp-doorgevoerd denken daaraan, totdat het een macht werd, waar al wat zijn ziel beroerde aan was onderworpen, tot hij zich forsch voelde gaan als een man die vast is besloten.
Hij was een Indiaan uit Chippeway, maar het beroerde was dat hij wel eens gehoord had van de "Schrift". Hij was een kampgenoot geweest met een Fransch Canadeesche afvallige die theologie gestudeerd had. Moosu had nooit christelijkheid in de praktijk gezien en zijn hoofd was volgestampt met mirakels, gevechten en biechten en van alles waarvan hij niets begreep.
'k Laat me villen, als ik weet, wat er aan scheelt; die beroerde Versjesmaker wil maar niet lijken ... 'k weet toch zoo zeker, dat ik de photo conscientieus heb gevolgd, maar toch hebben ze gelijk: dáár in den neus zit de fout wat blikslagers, kan 't toch wezen?
Bruin bracht Muller's neus weer tot den primitieven vorm terug en zei knorrig: Dat beroerde ding verveelt me, 'k heb er al acht dagen aan gewerkt en als ik geen "en face" heb, breng ik er nooit wat van terecht. Hou nou eens even je gemak, ik geloof, dat ik er ben! Karel riep Bruin bij zich, vlak voor 't venster.
Geen windje beroerde het dichte loof der boomen, de zon schoot hare verzengende stralen neer op bloemen en struiken; mensch en dier zochten tevergeefs naar eene koele plek om de brandende hitte voor eene wijle te ontvluchten. Brangwaine had de wacht betrokken voor den ingang van den boomgaard, waar Tristan en Isolde hun laatste, bitter-zoete samenzijn genoten.
Je woont in Montrouge, en om zes uur moet ik voor een zaak in de Chaussée-d'Antin zijn .... Een beroerde geschiedenis!" "Ik heb wel een paar sous op zak," zeide de Voorzienigheid bescheiden .... "maar niet veel." "Als ik genoeg had om een bakje te nemen, dan zou ik misschien nog op tijd in Batignolles kunnen zijn." "Hier heb je den inhoud van mijn beurs, mijn waarde, een-en-dertig sous."
Dat mooie huis van Cossar's jongens werd in minder dan geen tijd als een wandelstok, die in een wespennest gestoken wordt. "Wel god beware me!" zei de oudere jongen. "We kunnen er zoo niet mee voortgaan," zei de tweede broeder. "Beroerde kleine beestjes zijn 't," zei de derde der broeders; "we kunnen eenvoudig nìks doen?" "Zelfs als 't voor hun eigen gemak is, niet."
Het gevolg van dit alles was, dat De Morder beneden kwam, en terwijl hij drie glazen Rijnwijn inzwolg, verwenschingen uitbraakte tegen de beroerde manier, waarop de wandelingen aan den Giessbach waren ingerigt.
Eerst een adagio, kalm en breed =wee=moedig, =blij=moedig zang van herinnering en dankbaarheid en hoop zielszang van het gemoed dat terugblikt over het leven, en opwaarts blikt naar de eeuwigheid....... En terwijl ik luisterde, enkel aandacht, daar in het donker niets anders dan deze muziek mijne zinnen beroerde zoo was het mij of ik den ouden man voor zijn orgel zag zitten in hemelschen lichtglans mensch niet langer, maar verheerlijkt al.
Wel, duc, wat woû je dan zeggen? zegt André. Bébert, zeg ik en wend mij tot den bruut; mag de duc jou ook wat zeggen? Vooruit er meê! zegt Bébert. Welnu dan; ik vind jullie twee beroerde jongens, als je dien armen Lion gaat plagen. En waarom? stuift Bébert op, als een orkaan en blaast, loenschende groen, in mijn gezicht. Waarom zouden wij dien Lion niet eens op zijn donder mogen geven?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek