United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gij hebt gesproken met Nohuda, mijn boezemvriendin en met Nebatja, die ons kruiden brengt, en zij hebben ons veel van u verteld. Daarna hebben wij u bij den Bascha gezien. De wereld is vol van uw lof en ons hart slaat u tegen. Er is nog niemand van hier gegaan, zonder hulp of genezing te hebben gevonden. Daarom kunt gij u gerust aan ons toevertrouwen! Dat beloofde veel.
Als gij uw leven wilt riskeeren... ge zijt oud en wijs genoeg... Dat hoop ik! Snepvangers, hier is mijn deursleutel... Wat zal ik er mee aanvangen? We zijn altijd vrienden geweest... ga eens naar mijn huis zien... en naar mijn eigendommen... en schrijf eens een woordje... als ge ginder gezond mocht aankomen... Dat zal ik, beloofde Snepvangers.
Daar het morgen weer een dag van groote inspanning beloofde te zijn, werden de schildwachten afgelost, en toen beproefde men of men den slaap zou kunnen vatten, hetgeen echter vooreerst niet wilde gelukken.
En op zijn herhaald aandringen beloofde Wolfgang, hem te Weimar een bezoek te brengen. Noch Goethe, noch Carl-August sprak duidelijk uit dat hij aanstuurde op blijvende samenwerking. Maar voor beiden stond dit vast. Wolfgang had al van zijn bekenden afscheid genomen.
Het doet er niet toe wat afgebeeld wordt, maar steeds hoe het afgebeeld wordt. Nòg eens: lees mijn artikel in den catalogus. Zooals ik reeds zei: dit nu was een inkijkje, in het volgende hoofdstuk zet ik u op een plaats vanwaar ge een vergezicht hebt. In het vorig hoofdstuk beloofde ik, u op een plaats te zetten, van waar ge een vergezicht hebben zoudt.
Daarop verlangde de boer al meer mutsen, en al meer, en dat van dit ééne lapje laken, totdat we 't eindelijk over vijf stuks eens werden, die ik hem beloofde te maken. Voor een uur komt hij bij mij, om ze af te halen, en ik geef ze hem.
En 't had de baai doen parelen, zilverig schuimspatte en spikkelde het licht op 't kalme golfgekabbel, op 't blauwe, ebbende water der Middellandsche Zee. Alles beloofde een mooien dag. Het steegje, toen hij 't hôtel uitging, lag voor hem als de moddergrond van een sloot.
Toen beloofde de oude don Giovanni het geld te geven, indien hij slechts tijd kreeg om het bijeen te brengen. Nino wilde hem nauwelijks die voorwaarde inwilligen. "Ge kunt toch niet verlangen dat ik vijf honderd lire uit mijn snuifdoos zal halen," zei don Giovanni. En Nino stond hem drie dagen uitstel toe. "Maar neem u in dezen tijd voor mijn broer in acht," zei hij.
"Zij had mij door de gade van Cesara doen smeeken, zulks niet te doen. Francesco della Scala, de gevreesde minnaar, die naar haar hand stond, was op dien tijd meester van Verona, en ware ik daar ontdekt geworden, mijn dood ware zeker geweest. Zij verzocht mij daarom, mijn gelofte te vervullen en alles van den tijd af te wachten: terwijl zij mij een eeuwige getrouwheid beloofde.
Maar ik had op zulk een ontknooping niet gerekend. Ik wilde je alleen maar een kamer en eten besparen en om je die met goed fatsoen te kunnen aanbieden, liet ik je voor mijn broer doorgaan. Maar 't is verrukkelijk, dat je door het toeval nu zoo'n goeden post is aangeboden. Markies de Marialva is een edelmoedig man, die nog wel meer voor je doen zal, dan hij nu beloofde.