Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
En zoo'n diamant van zulken omvang te bezitten, zou geen geringe verdienste zijn!.... Kijk dan toch, mijn dochter, kijk!.... Men heeft aan zijne twee oogen niet genoeg, om zoo'n steen te bewonderen!...." Miss Watkins bekeek voor de eerste maal van haar leven een diamant met eenige belangstelling. "Hij is waarlijk zeer schoon!
Toen schikten zij zich in een lange rij, met de leidster-gans vooraan, en kwamen op hen af. Toen nu de witte ganzerik de wilde ganzen bekeek, voelde hij zich niet recht op zijn gemak. Hij had verwacht, dat ze meer op tamme ganzen zouden lijken, en dat hij zich aan hen verwant zou voelen. Ze waren veel kleiner dan hij, en geen van hen was wit, maar allen waren grijs en bruin gemarmerd.
»Beste jongens! beste jongens!« zei de Jood. »Wat heb jij, Vos?« »Twee zakportefeuilles,« antwoordde 't jongemensch. »Gespekt?« vroeg de Jood gretig. »Zoo tamelijk,« antwoordde de Vos, terwijl hij twee zakportefeuilles te voorschijn haalde, de een groen en de ander rood. »Niet al te zwaar,« zei de Jood, terwijl hij den binnenkant aandachtig bekeek, »maar heel aardig gemaakt.
«Gelieft Uwe Majesteit thans uw kleeren uit te trekken,» zeiden de bedriegers, «dan zullen wij ze u aantrekken, hier voor den grooten spiegel. De keizer trok al zijn bovenkleeren uit, en de bedriegers deden, alsof zij hem ieder stuk der nieuwe kleeren, die gereed waren, aantrokken; en de keizer bekeek zich in den grooten spiegel.
Het kind moest lachen; in een zenuwachtige sperring trok zij hoog de vale bovenlip tegen de groenbeslagen tandjes aan....; zij herinnerde zich hoe, den avond, dat hij in de keuken te wachten zat op Sien die maar niet kwam, en zij haar pas gekregen bedeelingsgoed bekeek, hij precies hetzelfde tegen haar gezegd had.
En werkelijk, toen de jongen honger kregen en begonnen te schreeuwen, kwam de oude Vogel bij hen, bekeek ze een tijd lang, vloog toen naar het napje met mierenpoppen, begon met grooten ijver de taak van pleegvader en voedde ook deze jongen op, alsof het zijne eigene waren. Aan Naumann is een soortgelijk geval overkomen, toen hij een jong Robijntje wilde grootbrengen.
"Ja," zei mevrouw d'Ablong langzaam, "dat dunkt me ook wel." Zij hield Elsje's hand vast en bekeek haar van het hoofd tot de voeten, zoodat het arme kind nog verlegener werd dan ze reeds was. "Zij ziet er ten minste gezond uit, dat is gelukkig. Maar....maar heeft ze niet nog een andere jurk om aan te trekken voor de reis, moeder?" Een andere jurk!
Ze nam nu ook haar handspiegel op, hield zich dien achter het hoofd, en links, en rechts, bekeek zich 't profiel, bracht haar hoofd en haar lijf in verschillende standen.
Ik bekeek dit zonderlinge zoogdier nauwkeurig; het had een ronden kop, korte oortjes, ronde oogen, witte snorren, zooals van een kat, aan de pooten zwemvliezen en nagels, en een dikken staart.
Hy keerde 't blad om en bekeek de achterzyde, of misschien de deugd zich daar verscholen had... Helaas... helaas... er was geen spoor van deugd te zien op Wouter's blaadje! Arme pruik! Ja, arme pruik!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek