Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Zij zou hem niet eens mededeelen wat er gebeurd was in allen gevalle, nu niet. Dat zou hem maar bedroeven; hij zou misschien een of anderen wanhopigen stap doen; dat was bijna zeker. Haar antwoord moest zeer kort zijn. Zij was nu dicht bij Coed, en het water was zoo kalm als een vijver.
Eer dan zich te bedroeven over zijn strengen betoogtrant, moest men zich er over verheugen dat nochtans zulk een warme gloed van liefde heel zijn werk overstraalt. Spinoza's "koel verstand" heeft nooit zijn "warm gemoed" verlamd of onderdrukt, maar het integendeel geleid uit de onzekere verwarring van zijn jeugdige hartstochten naar de veilige hoogheid eener dankbaar geëerbiedigde redelijkheid.
Hoe zou het mij bedroeven, als ik merkte, dat gij deze ketterij toestemde? Een losse malle jongen, die zijn goed verbruid, en om peper moet, omdat hij zijn korentje groen at, is geen lichtmis; hij is een gek, die men te Delft moest gaan opsluiten.
"Meester," antwoordde Geeraert, "uw woorden bedroeven mij, ik vrees de dood geenszins; maar mijn vrouw, mijn arme kinderen blijven hier aan alle onheilen blootgesteld. De schrik en de benauwdheid maken hen ziek, zij wenen en bidden de ganse dag, en de nacht geeft hun geen krachten weder: kondet gij zien hoe bleek zij zijn!
Met het uitbloeijen van de rozen trekt zij weg, en het lied van den lentezanger, den nachtegaal, verstomt. Wij worden haar vertrek niet aanstonds gewaar, want zij vertrekt stil en ongemerkt, en heeft aan haren broeder, den zomer, opgedragen, ons nog menige liefelijke bloem te komen brengen, opdat haar gemis ons niet te zeer zou bedroeven. Maar wat heeft zij ons dan nu eigenlijk gebragt?
Diegenen, welke zich lang met bittere smart gevoed hebben, verlustigen zich in nare dromen, en, alsof de wezenlijkheid hen niet genoeg doorgriefde, scheppen zij zich nog spoken, die hen meer bedroeven: zo ook deed de ongelukkige Machteld.
Deze waren gansch ontroostbaar geweest gedurende de voorafgaande ziekte en konden zelfs tegenover vreemden hun verdriet niet onderdrukken, doch onder elkaar plachten zij zoo vroolijk te zijn als 't maar kon heel opgewekt en tevreden en praatten zoo vrij en vroolijk met elkaar, alsof er niets gebeurd was dat hen bedroeven kon.
"Mijnheer Van Bethune," antwoordde De Valois met spijt, "uw woorden zijn zeer driftig. Ik denk niet dat gij het inzicht hebt mij te honen of te bedroeven?" "Ho neen, op mijn eer!" sprak Robrecht. "Uw grootmoedigheid heeft mij uw vriend gemaakt; maar gij kunt immers toch niet met overtuiging zeggen, dat uw koning een trouwe ridder is?"
Alles lijkt mij schoon, Ik kan tot mannen en vrouwen zeggen en herhalen: gij hebt mij zooveel goed gedaan, ik woû U hetzelfde doen, Wat ik op mijn weg zal vinden zal gelijkelijk voor U en voor mij zijn, Op mijn weg zal ik aan mannen en vrouwen geven van mij-zelf, Ik zal nieuwe vreugde en onstuimigheid in hen werpen, Wie mij verloochene, het zal mij niet bedroeven, Wie mij aanvaarde, hij of zij zal gezegend zijn en mij zegenen.
"De heer graaf wil ons bedroeven." "Dus ben ik de zeer dappere, zeer machtige, zeer edele Filips, hertog van Lotharingen en Bourgondië, graaf van Holland en Zeeland, van Vlaanderen en Henegouwen, Heer van Friesland " "Zijne Hoogheid weet wel, wie zij is. Zijne Hoogheid wil zich ten koste van ons vermaken." "Zoo gij 't zegt, ben ik de graaf van Holland.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek