United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen Banks den kolonel zich naar deze zijde zag wenden, greep hij hem bij den arm als om hem terug te houden. Sir Edward Munro zag hem vlak in het gelaat en zeide op vreeselijk kalmen toon: »Kom, laat ons gaan!" »Munro! ik bid je!...." »Dan zal ik alleen gaan." Er bleek niets aan te doen.

Toen ik Banks en kapitein Hod den inhoud van dit gesprek mededeelde, waren beiden het er over eens, dat het reisplan niet mocht en kon veranderd worden.

»Munro," antwoordde Banks, »als de trein in veiligheid zal zijn, buiten het bereik van het vuur, zullen we terugkomen en het bosch doorzoeken totdat we ze gevonden hebben!" »Ga je gang dan maar, Banks," antwoordde kolonel Munro, die zich naar de meening van den ingenieur moest schikken, omdat zij werkelijk de eenige geschikte bleek. »Storr," zei Banks, »naar je machine!

Wat het vermogen der machine aangaat om tegen hellingen op te gaan, dit is werkelijk merkwaardig. Banks heeft inderdaad de schoonste resultaten verkregen door rekening te houden met het gewicht en het voortdrijvend vermogen, op elken zuiger van zijn locomotief. Ook kan hij gemakkelijk hellingen bestijgen van tien

»Die ze weten te overwinnen, als ze niet onoverkomelijk zijn," antwoordde Banks. »Welnu, geef dan raad!" »Wat is het geval, mijn waarde Munro. Al die trekdieren, die de kapitein opsomde, dat loopt, dat trekt, dat sleept, maar dat vermoeit zich ook. Daarenboven zijn ze koppig, weerspannig en hebben vooral veel voedsel noodig.

Dit was de eerste vraag, die Banks hem deed en ziehier wat hij antwoordde in een taal door een menigte gebaren opgeluisterd: »Het was gisteren. De zon had reeds de helft van haar dagelijkschen weg afgelegd, toen de gedachte bij mij opkwam een der tijgervallen te gaan bezoeken, door mijne handen gesteld.

»'k Moet je dat gedeeltelijk toestemmen, Banks," antwoordde kapitein Hod. »Maar hebben we niet onze rijtuigen met twee, drie en vier paarden, die in spoed kunnen wedijveren met je »treinen", veel gelijkende op een lijkstatie! Dan vind ik den eenvoudigen palankijn nog beter...." »Je palankijnen, kapitein Hod, echte doodkisten, zes voet lang, vier breed, waarin men als een lijk ligt uitgestrekt!"

»Goed, Banks, maar geen schokken, men kan lezen, schrijven en gerust slapen, zonder bij elk station wakker te worden! Met een palankijn met vier of zes Bengaalsche Gamals maakt men nog vier en een halve mijl per uur en, zooals dat met je geweldige sneltreinen het geval is, waagt men althans niet om aan te komen, voordat je nog goed en wel vertrokken zijt.... als men aankomt.."

De eerste kamer links werd bewoond door kolonel Munro, de tweede rechts, door den ingenieur Banks. Dan volgde rechts, op de kamer van den ingenieur, die van kapitein Hod en de mijne links op die van kolonel Munro.

Zeg, Banks, 'k moet er van watertanden en je doet het me bitter betreuren, dat ik niet een vijftig jaren later geboren ben!" »En waarom dat, kapitein?" »Omdat je droom over een vijftig jaar zal verwezenlijkt worden en eerst dan het stoomrijtuig zal gereed zijn." »Het is gereed," antwoordde eenvoudig de ingenieur. »Gereed! en door u vervaardigd misschien?...."