Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
De praktische geest van onzen vriend Banks had alles voorzien, en men kon zich voor de zorg ons onder weg te proviandeeren, gerust op hem verlaten.
Men ziet dat Banks de twee rollende woningen van het Stoomhuis doelmatig en gemakkelijk had ingericht. Zij konden 's winters verwarmd worden door een toestel, waarvan de verwarmde lucht, door de machine verschaft, door de kamers circuleerde, behalve twee kleine schoorsteenen, die in het salon en de eetzaal geplaatst waren.
Banks bleef zwijgen, niet wetende wat te antwoorden. »Welnu, ja, kolonel," riep kapitein Hod uit, »ja, we wisten het, maar waarom zouden we 't u gezegd hebben? Wie bewijst dat het feit, door deze afkondiging aangeduid, waar is en waartoe herinneringen bij u opgewekt, die u zoo smartelijk aandoen?"
De boot was op een driemaandelijksche vaart door het geheele zendingsgebied en deed Port Vila aan, om dan door de Nieuwe Hebriden, de Banks- en Santa-Cruzeilanden naar de Salomons-eilanden te varen en langs denzelfden weg weer naar Nieuw Zeeland terug te keeren.
»Dat weet ik, Hod, maar 'k ben bang voor den nacht. Wil je daarom toch vertrekken, ga dan niet ver. Over een uur is het al pikdonker en je zoudt misschien moeielijk het kamp kunnen weervinden." »Wees gerust, Banks. 't Is pas zeven uren, en 'k vraag mijn kolonel slechts een permissie tot tien uren."
Voor het oogenblik was Indië voor hem slechts een uitgestrekt jachtgebied en gaf hij onbetwistbaar boven de bevolking van de steden en het land de voorkeur aan de woeste roofdieren der jungles. Na een behoorlijk poosje aan den voet van den heiligen boom vertoefd te hebben, geleidde Banks ons op den weg in de richting van Gaya.
»Hij kan en moet zulks!" hernam Banks. »Alles wat binnen de grens der mogelijkheid ligt, moet en zal volbracht worden. Dan, als er niets meer voor den mensch overblijft te weten van den bol, dien hij bewoont....." »Zal hij verdwijnen met dien bol, die geene geheimen meer voor hem heeft," antwoordde kapitein Hod.
»Het best," zei ik daarop, »zou zeker zijn zijn huis met zich mede te kunnen nemen!" »Als een slak!" riep Banks uit. »Mijn vriend," antwoordde ik, »een slak, die zijn huisje kan verlaten en er naar goedvinden weer in kan komen, is misschien niet zoo bijzonder te beklagen!
»Door mij, en om de waarheid te zeggen vrees ik maar eene zaak, dat het je verwachting overtreft." »Op weg, Banks, op weg!" riep kapitein Hod uit, die zich oprichtte als door den schok eener electrische ontlading. Hij was gereed om te vertrekken.
Den volgenden dag, 31 Mei, begaven wij ons in den vroegen morgen op weg. »Eindelijk," riep kapitein Hod uit, »is het dan toch uit met al die steden, die me mooi beginnen te vervelen!" »Ja, 't is gedaan, Hod," antwoordde Banks, »en nu gaan we rechtstreeks op weg naar het noorden, om bijna in rechte lijn den voet van het Himalaya-gebergte te bereiken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek