Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
«Hoe kun je nu zoo spreken?» vroeg de geleerde man. «Van welke schuld kan hier sprake zijn? Je bent zoo vrij van schuld, als iemand maar wezen kan! Ik verblijd mij van harte over je geluk! Ga zitten, oude vriend, en vertel mij eens, hoe alles in zijn werk gegaan is en wat je daar in die warme landen in het huis aan den overkant gezien hebt.»
Zul je daarvoor niet terugdeinzen?" "Ik!... ooit terugdeinzen!... Kom, je houdt mij voor den gek," sprak Kaap Matifou verstoord. "Zelfs, wanneer je ..." Pescadospunt scheen te aarzelen. "Wat? Ga toch voort. Je bent anders zoo spraakzaam en thans sta je te kieskauwen." "Nu ja, zelfs wanneer je keisteenen met de tanden moet fijnmalen?" vroeg de kleine man.
Maar, wachtmeester Vermaat, zou ik u nog éven mogen spreken?" Reinier volgde zijn chef, die zich enkele schreden buiten het afdak met hem verwijderde. »U bent onvoorzichtig geweest," fluisterde hij toen zacht. »U spreekt te hard, en er zijn daar geen muren waarbinnen het geluid blijft opgesloten.
De afgezant klom op een daarvan om te zien, of er in de verte iets te zien was. "Blijf daar niet staan!" riep Maroessia hem toe; "u bent zoo lang, men zou u van verre zien." Alles scheen rustig te zijn. De afgezant gaf aan Maroessia een wenk om ook eens te komen kijken en wilde er haar op helpen klimmen; maar dat was niet noodig; want in een oogenblik was zij er op.
Claypole langzaam, »maar 't is geen werk dat wat oplevert.« »Dat 's waar!« gaf de Jood toe, terwijl hij nadacht of scheen na te denken. »Nee, dat gaat niet.« »Wat denkt u dan?« vroeg Noah, en keek hem verlangend aan. »Iets sluiperigs, dat vast werk geeft en niet meer gevaar dan of je thuis bent.«
Maar 't spijt je toch niet, dat 'k nu weet, wie je bent, en gelukkig gemaakt word door jou? Nee, nee, dat niet! Nou, dan geen muizenissen meer.... Of is er werkelijk nóg wat? Ja, ik heb medelijden met.... Met Eva de Bruin zeker? Ja, dat is 'n moeilijk geval; ik ben nu eigenlijk met twee meisjes geëngageerd, en met twee Eva's nog wel! Spot maar. Nee, met die heb ik geen medelijden, maar met Gerrie.
»U bent net zoo'n groot kind als Brittles,« antwoordde Rose met een blos. »Nu,« zei de dokter, hartelijk lachend, »dat is zoo heel moeielijk niet. Maar om op den jongen terug te komen. Het voornaamste punt van onze overeenkomst moet nog besproken worden.
"Wat ben ik gelukkig, dat ik jou heb en dat jij je moeder nooit zult behoeven te missen!" zeide zij met tranen in haar stem. Hij keek haar droevig aan. "Je bent daarginds geweest," zeide hij dadelijk. Zij knikte. "Waarom nam je mij niet mee? Ik zou je graag het ergste bespaard hebben," zeide hij. Met een eigenaardigen glans in haar oogen, keek zij op en zeide: "Je hebt me al genoeg bespaard.
"Ja, vader en moeder en de twee kleintjes kunnen ook niet fluiten!" Ik keerde me om, zag meester Barend aan en ... dat had ik nog nooit gezien, meester Barend kreeg opeens zulke natte oogen, alsof hij zwaar verkouden was en niezen moest en het niet kon. "Te weerga, jongen, eet!" riep hij. "Eet, zeg ik je! Jij bent een jongen, hoor!
»Nu zie je,« zei de vos, »wat een pocher je bent, je gooit je bijl zóó ver weg, dat je hem niet meer terug kunt halen.« De wolf had den vos bij zich; en wat de wolf wilde, dat moest de vos doen; want de vos was de zwakste, en hij was graag zijn meester kwijt geweest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek