Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
En terwijl zij op haar teenen ging staan, fluisterde zij mij nog zachter toe: Neem u in acht! Gij moogt gerust hardop spreken, Anka. Deze drie mannen mogen alles hooren; het zijn mijn vrienden. Voor wien moet ik mij in acht nemen? Voor Murad Habulam, Heeren! Aha, gij zijt bij hem in dienst? Ja, en Janik ook. Hebt gij reden om mij te waarschuwen? Men staat u naar het leven. Dat weet ik reeds.
Boven uit den top van het trechtervormige dak stak een stok, waarin zich een stroowisch bevond, die misschien wel dienen moest om geheime teekens te geven. Janik kwam al spoedig terug, met een groote mand. Hij zette het eten op tafel. Heer, zeide hij, Anka heeft mij toegefluisterd, dat gij u voor de Jumurta jemeki in acht moest nemen. Heeft zij iets opgemerkt dat haar verdacht leek?
Zoo iets kan niet in mij opkomen. Ik zou alles bederven. Zeg ons dan, wie dat zoo handig gedaan heeft. Anka, de dienstmeid heeft het gedaan. Zoo toon haar dit gebak en doe er haar van eten. Over die er van eet, komen de schaduwen der ontbinding. Heer, uw woorden doen mij beven! Als ik het kwade oog niet had, zoudt gij op dit oogenblik nog angstiger zijn.
Om aan de dankbetuigingen der twee overgelukkigen een einde te maken, droeg ik aan Halef en Janik op, onze bagage te nemen en naar den stal te gaan, waar ze onze paarden moesten opzadelen. Gaat ge dus weg, Effendi? vroeg Janik verschrikt. Ja, maar niet terstond. Ik wilde, dat onze paarden in allen gevalle klaar zouden staan. U en Anka neem ik mee. Maar dat zal Murad Habulam niet toestaan!
Waar stonden hun paarden? Als gij er mij heenbrengt, wil ik trachten uw ontslag te verkrijgen. Dan doe ik het graag. Op dat oogenblik kwam Habulam met zijn twee begeleiders terug, Omar droeg papier, inkt en pennen. Halef kwam met een zak en zeide: Hier zijn de duizend piasters, Sihdi. Ik heb ze nauwkeurig geteld. Ik stak den zak bij mij. Habulam was naar Janik en Anka gestrompeld.
Janik, Anka, wat hebt gij daar achter die boosdoeners te staan? Later zult gij gestraft worden, omdat gij tegen mijn bevelen in hebt gehandeld. Gaat nu voorloopig daar van daan. Het werd toch al te gek! Wij hadden natuurlijk onze wapens bij ons, en die oude zondaar dacht werkelijk dat wij ons aan zijn uitspraak zouden onderwerpen.
Doe er mee, wat gij wilt, maar laat mij los! Ter wille van de armen, voor wie dat geld bestemd is, zou ik misschien toegeven; mits gij nog op een andere voorwaarde ingaat. Nog een voorwaarde? O Allah, Allah! Moet gij nog meer geld hebben? Neen. Ik wil slechte dat gij Janik en Anka terstond uit uw dienst ontslaan zult. Wat graag! Hoe eer zij oprukken, hoe liever het mij is!
Hij had telkens louter gouden turksche ponden uitgeteld, alzoo hadden Janik en Anka, ieder duizend piasters f
Dat zal nog lang genoeg duren, want Habulam sprak er van, dat hij ons nog een keurig avondeten zou zenden. Wil ik het gaan halen? vroeg Janik. Ja, doe dat. Hoe eer wij eten, des te korter hebben wij te wachten. Maar doe alsof gij werkelijk van den eierkoek gegeten hadt en nog altijd snijdingen voelt. Tracht ook Anka te spreken te krijgen; misschien heeft zij u iets te zeggen.
Neem dan tijdelijk daglooners. Ik heb geen tijd om nog langer te redeneeren. Hier zijn de papieren voor Janik, Anka en mij. Lees ze door, om ze te onderteekenen. Hij nam de papieren, en zette zich om ze door te lezen. De inhoud beviel hem niet; hij wilde allerlei wijzigingen, maar ik wilde van geen verandering weten, en eindelijk teekende hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek