Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 mei 2025


Ik had inderdaad niet gedacht dat ik de beide Aladschy's de baas zou blijven. Toen ik die reuzenlichamen daar voor mij zag uitgestrekt, kon ik mijn eigen oogen haast niet gelooven. Want zij waren vrij zeker beiden sterker dan ik, maar ik was vlugger geweest dan zij ik was zeker van mijn greep, dien ik heusch niet bij de Derwischen had geleerd. Ik onderzocht beiden.

Maar ik ga nu zonder mijn geweer niet meer van huis, want als ik hem ontmoet, dan sterft een van ons: hij of ik. Wees dan op uw hoede! Vandaag zult gij hem waarschijnlijk nog wel zien. Wat? Vandaag nog? Ik weet dat de beide Aladschy's heden of op zijn laatst morgen naar Sbiganzy zullen komen. Heilige Moeder Gods! Dan kan ik er mij op voorbereiden! Hoe weet gij dat?

Ja, ik weet niet of ik u herkennen zou, wanneer gij mij voorbijreedt. Ik geloof dat ik het alleen aan uw houding zou zien, dat gij het waart. O, maar die wordt ook anders. Maar dat is feitelijk niet eens noodig, want de Aladschy's hebben mij nog nooit gezien. Zij kennen mij alleen door de beschrijvingen, en dus is het gemakkelijk genoeg hen te misleiden. Maar de bode kent u!

Nu speet het mij, dat ik ook het geld der beide Aladschy's niet bij mij had gestoken. Ik had daarmede brave en eerlijke menschen kunnen weldoen. Wij ontbeten, en maakten ons toen gereed om te vertrekken. Daarbij bracht mijn voet mij in groote verlegenheid. Wat zou ik aantrekken? Juist toen ik hierover nadacht kwam de dokter binnen.

Gij bedoelt den Miridiet? Ja. Die komt van avond ten minste niet. En ik geloof, dat hij juist wel zal komen. Om de Aladschy's te helpen? Integendeel, om ons tegen hen bij te staan. Neen maar, dat geloof ik niet! Ik wel. Hij is een Miridiet, een dapper man, en alleen dáárom mijn vijand, omdat mijn kogel toevallig zijn broeder getroffen heeft, en niet om den Shoet.

Die gaan naar Menelik terug en hebben hun opdracht aan de Aladschy's overgedragen. Zij moeten namelijk aan een zekeren Barud el el el, och hoe heet hij nu ook weer! Barud el Amasat! Ja, ja, zoo is 't!

Hij liet den arm zinken, keek den waard dreigend aan en antwoordde mij: Ge hebt gelijk, Scheriff. Maar ik heb de waarheid lief en haat den leugen. Daarom werd ik zoo boos. Kom weer buiten! Ik volgde hem, en buiten deed ik alsof het van zelf sprak dat ik mij vrij bewoog, en hinkte naar de rivier. Er viel niet aan te twijfelen of de Aladschy's beschouwden mij zoo half en half als hun gevangene.

Woord Van De Dag

rudistae

Anderen Op Zoek