Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Doch daar gebeurde nog 't vernederendst van al, inzonderheid voor het Barontje: eensklaps, terwijl de rijtuigen om den boek der Groote Dorpsstraat heendraaiden, weerklonk in de verte, dichtbij het plein, dat zwart van menschen stond, een luidsnorrend geraas; en dát, wat de drie heeren al sinds weken langs de wegen vruchteloos zochten: een van die afgrijselijke monstertuigen, die menschen en dieren schrik aanjaagden, een auto, kwam op hen afgestoven.
Stromen bloeds liepen onder de lijken, en de schreeuw: "Vlaanderen de Leeuw! Sla al dood!" mengde zich in afgrijselijke galmen met de laatste kreten der stervenden. Mijnheer Jan van Gistel bevond zich ook onder de Fransen. Daar hij wist dat zijn dood onfeilbaar was, indien de Vlamingen de zege behaalden, riep hij gedurig: "Heil Frankrijk!
De kant van de zolderopening werd spoedig met doode hoofden bedekt, waaruit roode, dampende stralen vloeiden. Het gerucht was onbeschrijfelijk; een ingesloten en brandende rook hulde dit gevecht schier in nachtelijke duisternis. Woorden ontbreken, om het afgrijselijke, tot dien graad gekomen, te schetsen. Het waren geen menschen meer in dit nu helsch geworden gevecht.
Toen hij, met de te smalle nieuwlederen schoenen aan de voeten, in de folterkamer gebracht werd, vroeg de baljuw hem, hoe Satan hem beroerd had zulke afgrijselijke misdaden te bedrijven; hij antwoordde: Ik zelf ben Satan, want ik gelijk hem in alles.
Met de afgrijselijke geeseling tot welkom en afscheid, die zij dezen armen schepels geven?" "Ja." "Mijn Mina!" gilt de oude man. "Mijn Mina!" zijn handen wanhopig wringend. Dan roept hij uit: "Voor welke misdaad? voor welke misdaad zendt men mijn dochter naar de ergste misdadigsters voor welke misdaad?" "Zij is de verloofde van Antony Oliver, den verrader."
In den hof der moskee is intusschen de menigte samengestroomd en ziet toe, hoe het bloed stroomt langs de hoofden, hoe het de oogen verblindt, de kleederen rood verft, terwijl maar altijd de opgeheven hand nieuwe slagen toebrengt. Dat geschiedt onder gezang en gebed, en de afgrijselijke marteling wordt volgehouden, zonder dat iemand van de duizenden moeite doet, er een eind aan te maken.
Gij hebt de Hongaren bewonderd, wier opstand slechts door de Russische tusschenkomst van 1849 gebroken werd. De straffen, die volgden, de afgrijselijke beleedigingen, welke heldhaftige vrouwen hebben moeten verduren, gij voelt ze na, evenals wij.
Doch nu hoorde Hij mijne smeeking niet; want eene afgrijselijke stuiptrekking wrong de leden mijns zoons te zamen, en dreef den geest, die hem bezielde, uit het zwakke lichaam. Wanhopig lag ik tusschen hunne koude lijken. Ik riep hen in mijne zinneloosheid. De dooden hooren niet!... Dan toog ik de besmette lucht, die hen omringde, met den adem in mijne longen.
Zult gij mij van smart voor uw voeten laten sterven? O ik smeek u, gij wie ik het leven gaf, een zoen, o een zoen van uw mond....!" "Een zoen!" riep de Jonkvrouw met afkeer. "Een zoen aan u?" "Een woord!" hernam de ridder. "Noem mij uw vader, verstoot mij niet meer. Wist gij, mijn ongelukkig kind, welke afgrijselijke pijnen uw verwerping mij aandoet, kondet gij de benauwdheid uws vaders kennen.
"Zou zij dood zijn!" zeide hij, en richtte zich op, van 't hoofd tot de voeten bevende. De vreeselijkste gedachten dwarlden verward door zijn geest. Er zijn oogenblikken, waarin afgrijselijke gissingen ons als een drom furiën bestormen en met geweld in onze hersens breken. Onze bezorgdheid bedenkt allerlei dwaasheden, wanneer het hen betreft, welke wij beminnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek