Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Bij het maal werd weinig gesproken, alleen de monnik zei nu en dan iets, Mevena gaf den dieren stukjes uit haar bord; soms moest een der mannen opstaan als er een klant aan de voordeur riep. Toen de borden van de tafel waren en de drie mannen de kamer weêr hadden verlaten, lei Mevena haar hand op Tamalones schouder en vroeg vertrouwelijk lachend of zij nu ook naar buiten mocht gaan.
Met zacht gebaar legde hij zijne hand op Tristan's schouder en deed hem opstaan, terwijl hij tot hem sprak: "Men heeft ons veel goeds van u verteld, knaap, en wij hebben jongelingen als gij zijt noodig. Wanneer gij zulks verlangt, kunt gij in onzen dienst treden." Dankbaar en verheugd nam Tristan's konings aanbod aan en zoo werd hij opgenomen onder de jagermeesters van den koning.
Toen het de donna scheen, dat Anichino niet langer moest blijven, deed zij hem opstaan en zich weer aankleeden en zeide: Mijn lieve vriend, gij moet een flinken stok nemen en naar den tuin gaan en net doen, of gij mij hebt geroepen om mij op de proef te stellen en zoo zult gij Egano uitschelden en goed met den stok ranselen en hieruit zal wonderbaar genoegen en vermaak volgen.
Toch moest hij weer opstaan om opnieuw zijne loopbaan te loopen en nu zonder iemands hulp of raad; nu arm niet slechts aan geld, maar armer nog aan moed, aan kracht, aan lust om dien zwaren Sisyphussteen, dien men het leven noemt, weer den berg op te torsen.
Wanneer wij opstaan om de zaal te verlaten, ontvangen wij de resident, mijn reismakker en ik uit handen van den rana zelf, het bosje betelbladeren, bîra genaamd, en besprenkelt hij zelf onze zakdoeken met eenige druppelen rozenolie.
Ik heb heel veel behoefte aan je sympathie, maar ik verplaats me moeilijk. Als ik eenmaal zit, dan zit ik en dan denk ik of ik denk niet, maar tot opstaan kom ik dan niet gauw ... Dat is een schandelijke luie levensopvatting! Het is de mijne! Je houdt immers van me: vergeef je me die luiheid dan ook niet? Vooral als ik beloof morgen te zullen komen? Hij was ingepalmd. Nu goed! sprak hij lachend.
Toen de prins later koning werd, liet hij aan alle meesters en juffrouwen van de scholen in zijn land zeggen, dat er tweemaal in de week verteld moest worden. Wat zeg jullie daarvan? Het begint niet: er waren eens een koning en eene koningin. Alleen maar: er was eens een koning. Want de koning had geene koningin. Eens op een' morgen zou de koning opstaan.
Er zal nu geen mensch meer opstaan die in dat opzicht Boelgarin zal evenaren, maar daarom zal niemand de liefhebbers van het antieke, waartoe ook ik behoor, verhinderen om met ernst gedichten en verhalen te lezen en ze ernstig te bespreken. Toch hebben wij tegenwoordig iets anders noodig.
Indien ik nu wel heb acht gegeven op de regels, waar Pampinea zich aan hield, schijnt het mij, dat gij die even lofwaardig als aangenaam beschouwt. Voor zoover die regels door den langen duur of om een andere reden niet vervelend worden, wil ik ze in stand houden. Aangenomen dus de orde, waarmee we reeds zijn begonnen, zullen wij, nadat we hier opstaan, ons een weinig gaan vermaken.
Indien iemand daarentegen behept is met den boozen geest van rusteloosheid, die hem ertoe brengt geen oogenblik stil te zitten, hem nu eens doet opstaan en een poosje later weer onder de bank weg doet duiken, dan behoort zoo'n man zich thuis te oefenen om zijn kwelgeest de baas te worden of hij moet ergens gaan zitten, waar hij kan luisteren zonder gezien te worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek