Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Wij achten hier geenszins nuttig, alle betrekkingen steeds in handen te geven van onze eigene grooten, en stellen 't ook op prijs als 's lands oorspronkelijke edelen zich wijden aan onze dienst. Ook weet gij dat onze Radjpoet's ongaarne hun aanvoerders uit anderen dan van hun eigen stammen zien gekozen.
Zegt hem ook dat deze tombe een doode maagd houdt omvangen, Die zoo ongaarne verliet 't stralende licht van de zon; Zegt hem dat men mij noemde Demetria; zegt dat Erinna Op haar speelnootjes graf jammrend deez' letteren schreef. Een geruisch deed haar omzien. Simon trad binnen.
»Deja?" riep Cilie met eene beweging van verdriet, en terwijl zij opsprong. Nu reeds. Het was het sein, verklaarde zij, dat haar »Vooge" was teruggekeerd, en dat hij haar thuiskomst verlangde. Daar hij ongaarne vreemdelingen ontving, wilde zij hem gaan voorbereiden op Allard's bezoek, en een liedje, dat zij zou aanheffen, zou het sein wezen, dat hij verwacht wierd.
Men meent, dat hij zich niet ongaarne buiten Athene ophield, daar hij zich niet kon schikken in de nieuwe politieke en maatschappelijke toestanden, en zich niet kon vereenigen met de richting, door de bovendrijvende partij in de latere jaren van zijn leven ingeslagen; daarop zou dan ook het verhaal doelen, dat hij eens wegens ontheiliging van de mysteriën zou aangeklaagd zijn.
Intusschen was mijn Egyptische reisgenoot naar buiten gegaan, en had uit de reisapotheek , zonder welke een Egyptenaar niet dan ongaarne zijn vaderland verlaat, een drank gekregen, waarvan hij den kranke een weinig ingaf. De droppels werkten zoo wonderbaar, dat het door de koorts heftig bewogen bloed na weinige uren tot rust kwam, en de jongeling bij het opkomen der zon wederom de oogen opsloeg.
Hij toch was het geweest die den armen Frans, ofschoon ongaarne verder met hem in aanraking komende, niet zonder een kleinigheid van zich liet gaan, en de wagen-confusie in de G.... steeg had te baat genomen om den armen jongen het muntbiljet in zijn boezeroen-zakje te stoppen, terwijl hij zich daarna fluks langs een rug, en bezijden den rommelenden boerenwagen, uit de voeten had gemaakt.
Eigenlijk had Claudine er geen lust in, en zij had nog allerlei kleinigheden te doen en te beschikken eer zij haar vader gerust en tevreden aan zich zelven kon overlaten; maar het was geen banaal compliment toen zij zeide, dat zij ongaarne iets weigerde en haar eigen gemak en genoegen meestal aan dat van anderen onderschikte.
En toch, dat zult gij wel, en toch, en toch, VALENTIJN. Wat meent gij, jonkvrouw? vindt gij dit niet goed? SILVIA. O ja, 't zijn regels, keurig in hun soort, Maar toch, ongaarne deedt gij 't, neem ze weer; Neem, neem het. VALENTIJN. Jonkvrouw, 't is voor u geschreven.
Zijt ge niet sterk genoeg om datgene, wat gij verlangt, desnoods met geweld af te dwingen?" "Gij spreekt waarheid, edele Vrouwe," hervatte Walewein, "zeer zeker zou ik daartoe in staat zijn, maar in het land, waar ik vandaan kom, zou men mij zulk eene handelwijze euvel duiden en bovendien: eene gift, die ongaarne geschonken wordt, verliest hare waarde voor hem, die ze ontvangt!
Een maand later was ik met alles gereed, en ik verzocht nu den keizer afscheid te mogen nemen. Wederom kwam hij met zijne geheele familie en het geheele hof bij mij en nogmaals sprak hij zijn spijt uit, dat het hem niet mocht gelukken, mij aan zijn land te binden. Hij zeide, dat hij mij ongaarne liet vertrekken, maar hij hoopte, dat ik nog eens terug zou komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek