Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Μαΐου 2025
ΦΕΡΔΙΝ. Αληθινά· όλ' η αντρειά μου, ωσάν εις τα ονείρατα, είναι δεμένη· του πατρός μου ο θάνατος, τούτο μου το δείλιασμα, όλων των φίλων μου ο πνιγμός απ' αυτόν εδώ τον άνθρωπο, που μ' έχει στα χέρι του, οι φοβερισμοί, ήταν όλα αλαφριά για εμένα, ανίσως μέσ' από τη φυλακή μου έβλεπα μία φορά την ημέρα τούτη την κόρη· ελευθερίαν ας χαίρεται καθ' άλλη γωνία της οικουμένης· εμέν' αρκεί παρόμοια φυλακή.
Το δώρον συνίστατο εις τα ακόλουθα· του έστελνε δηλαδή ο Καλίφης ένα πολυτελές κρεββάτι, του οποίου τα στρώματα και σκεπάσματα ήσαν χρυσοΰφάντα· εξήντα φορέματα χρυσοΰφαντα μεταξωτά· άλλα εξήντα από τα πλέον εκλεκτά σάλια και σόφια της Περσίας και Κίνας· διάφορα ευωδέστατα αρωματικά της Περσίας, τα οποία εις την ευωδίαν υπερέχουσι κάθε άλλο αρωματικόν της οικουμένης· προς τούτοις του έστελνε δέκα λεοντάρια, και δέκα τίγρεις, ήγουν παρδάλεις, τέσσαρα άλογα, τα πλέον εκλεκτά άτια της Αιγύπτου, τέλος πάντων έναν ανθρωπίσκον, ήτοι Νάνον, τζουντζέ, αστείον, μέτωρον και γελωτοποιόν, που ήτον το τέρας της φύσεως εις την θεωρίαν του, εις τα σχήματα και κινήματά του, έχοντας το Μυτιλήνικόν του άλογον παρομοίως μικρότατον· εις τρόπον ώστε ο μεν τζουντζές εις την θεωρίαν του και μικρότητα του σώματος ήτον παρόμοιος με μιαν μαϊμού, το δε άλογόν του δεν ήτον διαφορετικώτερον εις το μέγεθος από μικρό τραγί.
Τα μυρισμένα χείλη Της ημέρας φιλούσι Το αναπαυμένον μέτωπον Της οικουμένης· φεύγουσιν Όνειρα, σκότος. Ύπνος, σιγή· και πάλιν Τα χωράφια, την θάλασσαν, Τον αέρα γεμίζουσι Και τας πόλεις με κρότον, Ποίμνια και λύραι. Εις του σπηλαίου το στόμα Ιδού προβαίνει ο μέγας Λέων, τον φοβερόν Λαιμόν τετριχωμένον Βρέμων τινάζει.
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης· Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας· Σταυρός βασιλέων κραταίωμα και των πιστών στήριγμα. Ολόκληρος η Ιερουσαλήμ, όπως το παρελθόν έτος η βασιλεύουσα, εσκίρτα από χαράν και αγαλλίασιν διά τα μεγάλα και ένδοξα, όσα μετά τας καταστροφάς, τας συμφοράς και τα δεινοπαθήματα έβλεπε τώρα τελούμενα υπό του Θεού διά του βασιλέως.
Και οι μεν Αθηναίοι απεχώρησαν εκ της συνεδριάσεως, οι δε Μήλιοι μείναντες μόνοι, αφού έσχημάτισαν την αυτήν απόφασιν, επέμειναν εις την άρνησίν των και απεκρίθησαν ως εξής: «Ω Αθηναίοι, ούτε μεταβάλλομεν την πρώτην απόφασιν μας, ούτε θα αφήσωμεν να μας αφαιρέσουν εις ολίγας στιγμάς την έλευθερίαν πόλεως από επτακοσίων ετών οικουμένης· αλλ' ελπίζοντες εις την θείαν προστασίαν, η οποία διεφύλαξεν αυτήν μέχρι της σήμερον, και εις την βοήθειαν των θεών και των ανθρώπων και των Λακεδαιμονίων θα προσπαθήσωμεν να την σώσωμεν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν