Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Μαΐου 2025
Μες τα βάθη της ψυχής μου στρέφεις τα μάτια μου, και αυτού μαυράδια βλέπω 'πού δεν ξεβάφουν. ΑΜΛΕΤΟΣ Α! να ζης 'ς τον σαπημένον ίδρον μιας κλίνης λιγδερής, 'πού την ζεσταίνει αχνός σιχαμερός, γλυκά λόγια να λέγης, τον έρωτα να κάμνης μες τ' αχούρι, — ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Φθάνει· μη μου ομιλήσης, παύσε· ωσάν μαχαίρια μπαίνουν τα λόγια σου 'ς τ' αυτιά μου· παύσε, αγαπημένε Αμλέτε, παύσε.
Χωρίς να τηνέ ρωτήση τι έλεγαν οι γυναίκες, κύτταζε η Λιόλια, κύτταζε το παιδί, βούλιαζε τη ματιά της μέσα στην κερένια σάρκα του, λες κ’ ήθελε να βγάλη απομέσα κάποιο φριχτό μυστικό πούχανε δη εκείνες, ψηλαφούσε με τη ματιά της το προσωπάκι το χλωμό, σα νάθελε να μαζέψη αποπάνω του τα λόγια των γυναικώνε: μαυράδια που το λέρωναν. . κ' έξαφνα εκεί που κύτταζε πέρασε μπρος απ’ τα μάτια της ένα χλωμό φεγγάρι και φώτισε του παιδιού το πρόσωπο. . και τότε είδε. . και κατάλαβε κ' έβγαλε μια φωνή και λιγοθύμησε. . . Αυτή η ματιά του φεγγαριού ήτον πιο τρομερή απ’ όλες τις άλλες. . . Σαν ήρθ' ο Νίκος σπίτι, μεσημέρι περασμένο, ήτον κατακίτρινος: του τάχαν προφτασμένα οι γυναίκες τα γεννητούρια του παιδιού του και πως δεν ήτονε για ζωή, εφταμηνίτικο καθώς ήτον και καλύτερα, γιατί και να ζούσε δεν θα το χαιρόταν ούτ’ αυτός ούτ' η Λιόλια επειδής που μοιάζε πολύ της μακαρίτισσας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν