United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο καπετάν-Μαμμής χωνεύσας καλώς τα διδάγματα των βιβλίων του είχεν αποκτήσει συνάμα και την ζώσαν και ενεργούσαν πίστιν διά της ενασκήσεως των αρετών και ιδίως της ελεημοσύνης, την οποίαν πλουσιοπαρόχως εμοίραζεν εις τους πτωχούς ως ένας ιλαρός δότης κατά τον Απόστολον. Εις αυτά λοιπόν ώφειλεν ο ευσεβής πλοίαρχος την καλήν του τύχην.

Ημέραν τινά, ενθυμούμαι, μη έχων πρόχειρον εργασίαν να δώση αντί ελεημοσύνης εις πτωχόν υγιά και δυνάμενο να εργασθή, παρήγγειλεν αυτόν να μεταφέρη από την μίαν γωνίαν της αυλής του εις την άλλην σωρόν καυσίμων ξύλων.

Ας είμεθα μικροί άνθρωποι, δεν είμεθα της ελεημοσύνης. Του λόγου της θαρρεί ότι αν δεν φορής φράγκικα και καπελίνι δεν είσαι άνθρωπος! Να 'πάγω, λέγει, 'ς το Νοσοκομείον! Όγεσκε, εδώ θα μας ιδή ο ιατρός και ας τον πληρώσω! Και λέγουσα ταύτα έθεσε την χείρα εις τον κόλπον διά να ψαύση το αργύριόν της.

« Τρεις είν' αι θείαι χάριτες της ελεημοσύνης, »Κ' αι τρεις ωραίαι ως το φως της ιλαράς σελήνης. »Παρηγορία του πτωχού, και ηδονή γλυκεία »Του ελεούντος, και Θεού εξ ύψους ευλογίαΉτο ημέρα Σαββάτου ότε, τελειώσαντες ενωρίς τα μαθήματα του σχολείου, απήλθομεν εις την οικίαν του αγαθού Γεροστάθου.

Ο τρέφων τους αργούς και οκνηρούς δεν ελεεί, αλλ' αμαρτάνει, παραβιάζων την παραγγελίαν του Αποστόλου Παύλου, κατά τον οποίον « οι μη βουλόμενοι εργάζεσθαι μη εσθιέτωσαν. » Ελεημοσύνη διδομένη εις τους οκνηρούς είναι άδικος ζημία των αληθώς αξίων ελεημοσύνης.

Ο έπαρχος ενόμισε την στιγμήν πρόσφορον όπως λάβη κ' εκείνος τον λόγον, αλλ' η γραία δεν τω έδωκε τον αναγκαίον προς τούτο καιρόν. — Δεν φορούμεν φράγκικα, εξηκολούθησε, και δεν είμεθα πλούσιοι, αλλά κάτι σημαίνομεν και 'μείςτον τόπον μας. Ας κοπιάση εκεί του λόγου της να μάθη αν είναι της ελεημοσύνης η Κυρά Λοξή...... Διέκοψε την γραίαν η θύρα του ιατρού, η οποία ηνοίχθη τρίζουσα.

Τα παθήματα ταύτα αφ' ενός, και η γλυκύτης της προς αυτόν ευεργεσίας του Καλλίου αφ' ετέρου ήνοιξαν την θύραν της ελεημοσύνης εις την ευαίσθητον καρδίαν του νέου Κίμωνος.

Βοηθούντες λοιπόν τους πτωχούς, ουχί μόνον αισθανόμεθα ηδονήν γλυκυτάτην, αλλά και τέλειοι γινόμεθα, διότι διά της ελεημοσύνης αποκτώμεν θησαυρόν αιώνιον, ο δε θησαυρός ούτος είναι η Θεία αγάπη, το Θείον έλεος.

Αλλ' οσάκις πτωχός, δυνάμενος οπωσδήποτε να εργασθή, παρουσιάζετο ζητών ελεημοσύνην, — Διατί δεν εργάζεσαι ; ήσαν οι πρώτοι λόγοι του ιερέως. Μετ' αυτούς δε αμέσως επρόσθετεν — ο δυνάμενος και μη θέλων να εργασθή είναι ανάξιος ελεημοσύνης .

Αλλ' επειδή ο λόγος περί ελεημοσύνης, επρόσθεσεν ο γέρων, δεν πρέπει να λησμονήσωμεν και τον προπάτορα ημών, τον ένδοξον και ελεήμονα Κίμωνα.