United States or American Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σωκράτης. Καλέ Ιππία, βεβαίως έπαθες αξιομακάριστον πάθημα, εάν κατά πάσαν Ολυμπιάδα πηγαίνεις εις τον ιερόν τόπον με τόσον καλάς ελπίδας περί της ψυχής σου ως προς την σοφίαν της. Και απορώ αν είναι δυνατόν να πηγαίνη εκεί κανείς από τους γυμνασμένους με το σώμα με τόσον θάρρος, διά να αγωνισθή καθώς συ λέγεις με τον νουν. Ιππίας. Πολύ λογικά, Σωκράτη μου, το έπαθα αυτό εγώ.
— Αυτό απορείς; του είπα, αποπειρώμενος τώρα και εγώ να μιμηθώ την σοφίαν των, που τόσον επεθυμούσα να αποκτήσω. — Πώς να μην απορώ, μου είπε, και εγώ και όλοι οι άνθρωποι δι' ένα πράγμα που δεν υπάρχει; — Τι λέγεις, Διονυσόδωρε; το ωραίον δεν είναι ωραίον, και το άσχημον δεν είναι άσχημον; — Ναι, εάν μου φαίνεται εμένα. — Και δεν σου φαίνεται λοιπόν;
Και το μεν άγαλμα ήκουσα, αλλ' όχι όπως οι άλλοι άσμα χωρίς σημασίαν• εις εμέ έδωκε και χρησμόν ο Μέμνων δι' επτά στίχων, τους οποίους θα σας έλεγα, εάν το πράγμα δεν ήτο περιττόν. Κατά δε την επάνοδον συνεταξείδευε με ημάς κάποιος ιερογραμματεύς εκ Μέμφιδος, θαυμαστός κατά την σοφίαν και κάτοχος όλης της Αιγυπτιακής παιδείας.
Δηλαδή του είχε μείνει μεγάλη περιουσία από τον πατέρα του, αλλά αυτός την παρημέλησε και την έχασε όλην. Τόσον ανόητον σοφίαν είχε αυτός! Αναφέρουν δε και δι' άλλους από τους παλαιούς άλλα παρόμοια.
Αυτήν την ανατροφήν ξεχωρίζει, καθώς μου φαίνεται, ο λόγος μας αυτός και τώρα θέλει μόνον αυτήν να ονομάζη παιδείαν, εκείνην δε που αποβλέπει εις χρήματα ή καμμίαν άλλην που αποβλέπει εις πολιτικήν δύναμιν ή καμμίαν άλλην σοφίαν χωρίς νουν και δικαιοσύνην την θεωρεί βάναυσον και ανελευθέραν και αναξίαν απολύτως να ονομάζεται παιδεία.
Και αμέσως τους είπα: — Ποίαι δε γνώσεις μάλιστα υποθέτομεν επάνω κάτω ότι είναι εκείναι τας οποίας πρέπει να κάνη κτήμα του ο αγαπών την σοφίαν και καταγινόμενος εις αυτήν; Διότι έχομεν παραδεχθή ότι από τας γνώσεις δεν πρέπει να μανθάνη ούτε όλας ούτε τας περισσοτέρας αλλά ένα μέτριον αριθμόν.
Ο ορνιθών θα ήνε πολύ στενός διά την αμάθειαν σου· μάθε πολλά, και θα γίνη ευρύς διά την σοφίαν σου. Ακόλουθοι τα βήματά μου και ουδέποτε θα κουρασθής. Έν άπειρον θα εγκλείσω εις τους οφθαλμούς σου, και έν ακόμη άπειρον εις τα ώτα σου. Και όμως ουδ' αυτά θα σε βοηθήσουν, διά να περιβάλης το χάος της ανθρωπίνης ψυχής. Εν τούτοις ακολούθει με. Ίσως ίδης, και ίσως ακούσης.
Σωκράτης. Λοιπόν δεν είναι κάτι αυτή η δικαιοσύνη; Ιππίας. Βεβαιότατα. Σωκράτης. Λοιπόν και με σοφίαν δεν είναι σοφοί οι σοφοί και με το αγαθόν αγαθά όλα τα αγαθά; Ιππίας. Και πώς όχι; Σωκράτης. Και βεβαίως, διότι αυτά είναι κάτι τι πραγματικόν, και όχι βέβαια διότι δεν είναι. Ιππίας. Μάλιστα, διότι είναι. Σωκράτης. Λοιπόν και όλα τα ωραία δεν είναι ωραία με το ωραίον; Ιππίας.
Μένει λοιπόν διά την απόκτησιν της φήμης του σοφού μία παράδοξος δύναμις, την οποίαν ίσως οι περισσότεροι ονομάζουν μάλλον φύσιν παρά σοφίαν, όταν αντιληφθή κανείς άλλον ότι εννοεί ευκόλως ό,τι μανθάνει, ενθυμείται δε παρά πολλά και με ακρίβειαν, και όταν αναπολή το κατάλληλον πράγμα εις εκάστην στιγμήν, το οποίον κάμνει εντύπωσιν, και τούτο το κάμνει ταχέως.
Ο Γεώργιος Γεμιστός ήτο ανήρ σοφώτατος και πολυμαθέστατος. Ήτο τόσον ανώτερος του χρόνου καθ' ον έζη, όσον η αρχαία εποχή ήτο ανωτέρα της τότε αθλίας εποχής, και όσον η αθλία εκείνη εποχή ήτο ουχ ήττον ανωτέρα της σήμερον απροσδιορίστου εποχής. Αλλά παρά πάσαν την σοφίαν και πολυμάθειαν αυτού ο Γεώργιος Γεμιστός ήμαρτε, και ήμαρτε λίαν αδικαιολογήτως.
Λέξη Της Ημέρας