Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 5 Μαΐου 2025
Και ο μεν Γειζέριχος απέθανε τέλος το 474 μ.Χ., αλλ' αι ληστοπειρατικαί επιδρομαί των Βανδήλων εξηκολούθουν και επί των διαδόχων του. Δεν περιωρίζοντο δε οι Βανδήλοι εις το να λυμαίνωνται τας Ιταλικάς και Ελληνικάς χώρας, αλλ' επίεζαν δεινώς και τους εγχωρίους Ρωμαίους και Έλληνας κατοίκους των χωρών τας οποίας εξουσίαζαν.
Τους ανθύπατους, λόγου χάρη, δεν τους έστελνε στην Ελλάδα δίχως να ξέρουν Ελληνικά, καθώς έκαμναν οι προκάτοχοι του, μόνο φρόντιζε να γνωρίζουν τη γλώσσα του λαού που θα κυβερνήσουνε. Θάλεγες πως σκοπός του είτανε να γεννιέται κάποια συμπάθεια αναμεταξύ Ρωμαίους κ' Έλληνες.
Ο Τετράρχης δεν ανέφερε την πρόρρησιν του Φανουήλ, ούτε τους φόβους του διά τους Ιουδαίους και τους Άραβας. Θα τον ήλεγχεν ως δειλόν. Της ωμίλησε λοιπόν μόνον διά τους Ρωμαίους. Ο Βιτέλλιος δεν του ενεπιστεύθη κανέν από τα στρατηγικά του σχέδια. Τον ενόμιζε φίλον του Γαΐου διότι εσύχναζε εις τον οίκον του Αγρίππα. Ή θα τον έστελλον εις εξορίαν ή ίσως θα τον εκαρατόμουν.
Φέρνουνε τη Ζηνοβία σκλάβα στο στρατόπεδο του Αυρηλιανού. Βλέποντας αυτή ομπροστά της τόσους Ρωμαίους με τις φοβερές τους αρματωσιές, ακούγοντας και τις άγριες φωνές τους, την πιάνει τρόμος και φόβος· λησμονεί όλο της τον Ελληνισμό, και για να γλυτώση την κακορρίζικη ζωή της τα φορτώνει όλα στον ταλαίπωρο το Λογγίνο!
— Η κοιτίς των Ρωμαίων χωρίς Ρωμαίους, είπεν ο Πετρώνιος, όστις είχε μαντεύσει την σκέψιν του συντρόφου του. Πράγματι, το ρωμαϊκόν στοιχείον σχεδόν εξηφανίζετο εις τον συρφετόν εκείνον.
— Επίτρεψόν μοι να σοι είπω, ω θεσπέσιε, ότι εάν επιθυμής να διατηρήσης την Ρώμην, πρέπει να διατηρήσης Ρωμαίους τινάς, είπε μειδιών ο Πετρώνιος. Αλλ' ο Νέρων εμεμψιμοίρει. — Η Ρώμη και οι Ρωμαίοι τι με ενδιαφέρουν! θα με ήκουον όταν ευρισκόμην εν Ελλάδι; Εδώ όλοι είναι προδόται γύρω μου! Όλοι με εγκαταλείπουν και σεις ο ίδιος είσθε έτοιμος να με προδώσετε!
Η διχόνοια και οι εμφύλιοι σπαραγμοί επροκάλεσαν τας εξωτερικάς επεμβάσεις, και επομένως την υπό τους Ρωμαίους υποδούλωσιν αυτής. Ο Ελληνισμός όμως κατέκτησε βαθμηδόν τους Ρωμαίους κατακτητάς, και εξελληνίσας την εν Κωνσταντινουπόλει συσταθείσαν Ρωμαϊκήν Αυτοκρατορίαν, Ελληνικήν επί τέλους ανέδειξεν αυτήν.
Τετρακόσια χρόνιοι έμειναν έπειτα οι Έλληνες σχεδόν απολιθωμένοι και μαζί τους πέτρωσε και το μίσος για τον αντίχριστο τον Τούρκο, και η θύμηση, η γλυκόπικρη, πως άλλοτε ώριζαν αυτοί την Ανατολή, που την έφτειασαν αυτοί με τον πολιτισμό τους και κληρονόμησαν αυτοί την πολιτική της κυριαρχία από τους Ρωμαίους.
Αλέξανδρος — Ιούλιος Καίσαρ, Φωκίων — Κάτων. — Οι δύο μέγιστοι και δυναστικοί της Ελλάδος και της Ρώμης στρατηγοί παραλληλίζονται. Εις τους επομένους δύο βίους ο Φωκίων συγκρίνεται προς τον Κάτωνα. Τόμος Ζ'. Δρ. 3. — Άγης και Κλεομένης — Τιβέριος και Γάιος Γράκχος, Δημοσθένης — Κικέρων. — Οι δύο αναμορφωταί της Σπάρτης αντιπαραβάλλονται προς τους δύο Ρωμαίους.
Οι Αθηναίοι πάλε, καθώς κ' οι άλλες πολιτείες, που μόνη τους τέχνη τώρα είτανε να θεοποιούν τους Ρωμαίους, τι άλλο να του κάμουν του νέου αυτουνού Θεού τους, παρά να του στένουν αμέτρητους αδριάντες! Μέσα στο ναό του Ολύμπιου Δία μονάχα, σιμά στο χρυσολεφάντινο άγαλμα του μεγάλου του Θεού, έβλεπες τόσους αδριάντες του Αδριανού, όσες είταν Ελληνικές πολιτείες!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν