Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 6 Μαΐου 2025
Λοιπόν κλαίετε τώρα διότι εστερήθητε όλα εκείνα. ΚΡ. Αλλοίμονον, εχάσαμεν πολλά και μεγάλα. ΜΙΔ. Πόσον χρυσόν εγώ. ΣΑΡΔ. Πόσας δε απολαύσεις εγώ. ΜΕΝ. Λαμπρά, έτσι σας θέλω, να οδύρεσθε, εγώ δε να τραγουδώ και να σας ενθυμίζω αδιακόπως το «γνώθι σαυτόν»• διότι ταιριάζει ως επωδός εις αυτούς τους κλαυθμούς. 3. &Μενίππου, Αμφιλόχου και Τροφωνίου.&
Προς τι την κλαίετε λοιπόν, που είν' ανυψωμένη επάνω απ' τα σύννεφα, εις τ’ Ουρανού τα ύψη; Δεν είναι η αγάπη σας αληθινή αγάπη, εάν η ευτυχία της σας φέρνει τόσην λύπην.
Μη κλαίετε λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι· αν τα φθαρτά σώματά μας πρόκηται ν' αποχωρισθώσιν, αι αθάνατοι όμως ψυχαί μας ποτέ δεν θέλουν αποχωρισθή. Η ιδική μου, μεταβαίνουσα εις την άλλην ζωήν, θέλει καθικετεύει τον Ύψιστον όπως σας φωτίζη και καθοδηγή πάντοτε εις την οδόν της αρετής και του καθήκοντος, και τοιουτοτρόπως θέλει είσθαι πάντοτε μεθ' υμών.
Ιδού· επλήρωσα κ' εγώ της έχθρας σας τον φόρον, και χύνεται το αίμα μου με τα μαλώματά σας. Αλλά ποινή τόσον βαρειά επάνω σας θα πέση, που όλοι σας θα κλαίετε και θα μετανοήτε! 'Σ τα δικαιολογήματα και εις τα παρακάλια είμαι κωφός· δεν ωφελούν τα δάκρυα κ' οι θρήνοι· δεν διορθόνεται μ' αυτά το πράγμα, και ας λείψουν.
Υπό σφοδρού βηχός διεκόπη η ομιλία του γέροντος· Ημείς δε, ακούσαντες περί αποχωρισμού, ηρχίσαμεν να οδυρώμεθα, ενώ εκείνος αγωνιών έβηχε. — Μη κλαίετε, παιδία μου, επανέλαβε μετ' ολίγον ο γέρων, όλοι εγεννήθημεν διά ν' αποθάνωμεν· ευτυχής δε ο αποθνήσκων εν τω μέσω τόσων φίλων. Μη κλαίετε, φίλοι μου, μη φοβείσθε τον θάνατον.
Η αθεράπευτη πληγή της πατρικής κατάρας να καταφάγη σύρριζα την ύπαρξίν σου όλην! — Πτωχά μου ’μάτια γέρικα, αν κλαίετε ακόμη, σας ξερριζώνω μόνος μου να σας πετάξω κάτω 'ς το χώμα, να ζυμώσετε με δάκρυα την λάσπην! — Καλά, καλά! Μου έμεινε ακόμη μία κόρη.
Υπάγετε τώρα, παιδία μου, ησυχάσατε... μη κλαίετε πλέον... θέλομεν ανταμωθή πάλιν... αν όχι επί της γης... βεβαίως όμως εις τον ουρανόν. » Ταύτα ειπών εσιώπησεν· ημείς δε οδυρόμενοι επέσαμεν επί της κλίνης του, καταφιλούντες τας χείρας του· ο δε γέρων και πάλιν μας ησπάζετο και μας ηυλόγει. Αλλ' εισελθών ο ιατρός, και ιδών την συγκινητικήν εκείνην σκηνήν, μας προσεκάλεσε να εξέλθωμεν.
Αλλά τι έχετε και κλαίετε, ανόητοι, και μάλιστα συ ο φιλόσοφος, του οποίου προ ολίγου εκλαδέψαμεν τα γένεια; ΦΙΛ. Διότι, ω Ερμή, ενόμιζα ότι η ψυχή ήτο αθάνατος. ΜΕΝ. Ψεύδεται• δι' άλλα πράγματα λυπείται. ΕΡΜ. Ποία;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν