United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ίσως ήθελόν τινες θεωρήσει ως ορθοτέραν την γραφήν Λειρ, καθόσον μάλιστα και ο προγενέστερος του Σαικσπείρου δραματουργός έγραφε διά του ei το όνομα, King Lear. Αλλ' είθε η καιριωτέρα της μεταφράσεώς μου έλλειψις να είναι η σόλοικος του Ληρ γραφή.
Δεν έχω δίκην, διά κοινόν έγκλημα, ω Ευθύφρον, αλλά πολύ χειρότερον, έχω γραφήν , καθώς αυτοί δα οι Αθηναίοι ονομάζουν αυτήν, έχω δηλαδή δίκην διά δημόσιον έγκλημα. Ευθύφρων. Τι μου λέγεις. Διά δημόσιον έγκλημα λοιπόν, καθώς φαίνεται, κάποιος σε κατήγγειλε; Διότι δεν πιστεύω ποτέ ότι συ κατήγγειλες κανένα άλλον. Σωκράτης. Βεβαίως όχι. Ευθύφρων. Αλλά σε κατήγγειλε λοιπόν κανείς άλλος; Σωκράτης.
Τα της ιδικής σας όμως πολιτείας και τα των άλλων, πάντοτε μόλις ταύτα τύχωσι να ανα- πτυχθώσι με γράμματα και με όλους εκείνους τους θεσμούς των οποίων έχουσι χρείαν αι πόλεις, και ιδού πάλιν μετά τον συνήθη αριθμόν των ετών, ως μία νόσος έρχεται επ' αυτών με ορμήν το Β. | ρεύμα του ουρανού, και εξ υμών αφίνει μόνους τους μη γι- νώσκοντας γραφήν και αμούσους, ώστε πάλιν γίνεσθε νέοι εξ αρχής, χωρίς να γνωρίζητε τίποτε ούτε περί των εν τη χώρα ταύτη ούτε περί των παρ' υμίν συμβάντων, όσα έγιναν εις τους παλαιούς χρόνους.
Μετά την Γραφήν έρχονται οι Έλληνες, μετά την θρησκείαν η πατρίς. Και ούτοι όμως, αν δεν απατώμαι, εφρόνουν ότι η ελευθερία της εκφράσεως είναι αναγκαία εις τους κωμικούς. Ο Αρχίλοχος τουλάχιστον, ο Αριστοφάνης, ο Θεόκριτος, ο Λουκιανός και λοιποί, αμιλλώνται ποίος να υπερβή τον άλλον κατά την βωμολοχίαν, την οποίαν και αυτός ο Αριστοτέλης αναγκάζεται να παραδεχθή ως αναγκαίον κακόν.
Και δεν ευρίσκομεν πλέον τα ίχνη αυτών και δεν μανθάνομεν τι απέγιναν κατόπιν, ούτε από την Γραφήν, ούτε από την αυθεντικήν ιστορίαν, ούτε εξ αυτών των αποκρύφων παραδόσεων· η επίσκεψίς των όμως έδωκεν αφορμήν εις αξιομνημόνευτα και σοβαρώτατα γεγονότα.
Εκείνος παρεξενεύθη· τόσον είναι ακόμη νέος και απλούς· και εγώ το παρετήρησα και του είπα: — Και πως; δεν γνωρίζεις τάχα, Κλεινία, ότι την μεγαλυτέραν από κάθε άλλον επιτυχίαν εις την αύλησιν την έχουν οι εξ επαγγέλματος αυληταί; — Το γνωρίζω. — Το ίδιον δε και οι γραματισταί εις την γραφήν και την ανάγνωσιν των γραμμάτων; — Βεβαιότατα. — Τι δε; ως προς τους κινδύνους της θαλάσσης μήπως νομίζεις πως υπάρχουν άλλοι τινές που να τους διαφεύγουν επιτυχέστερον από τους σοφούς κυβερνήτας; — Όχι βέβαια.
Έφερα την γραφήν ευθύς εις τον Μαϊάρ, ο οποίος, αφού την ανέγνωσε, την εφίλησε και την έβαλε εις το κεφάλι του. Έπειτα εβγάζει δύο σακκούλες φλωριά και μου τα έδωσε, και παίρνοντάς τα έφερα της κυράς· αυτή μου έδωκε την μίαν σακκούλαν, και μου είπε.
Διά εκείνο δε που απαρθενεύει διά τον Μαϊάρ, ακολούθησεν η κυρά τον άλλον πραγματευτήν, εις τον οποίον επήγες την γραφήν από όνομά μου, αυτός είναι πραγματευτής του σαραγιού. Εγώ του έδωσα να καταλάβη πώς είχα χρείαν από δηνάρια, και του εφανέρωσα τα συμβεβηκότα μου, παρακαλώντάς τον να τα κρατήση μυστικά έως που να κάμω την εκδίκησιν.
Πάντες εγνώριζον ανάγνωσιν, γραφήν, τα τέσσαρα πάθη της αριθμητικής και τους πρώτους κανόνας της καλής συμπεριφοράς, να μη μεταχειρίζωνται δηλ. ούτε τους δακτύλους ως ρινόμακτρα ουδέ τους γρόνθους ως επιχειρήματα επί της ράχεως των φορολογουμένων. Ο δε παρ' ημών ξενιζόμενος ήτο και κατά τι λογιώτερος.
Την χρονιάν εκείνην είχε κολλήσει &στον νουν του Κουμπή&, ότι έπρεπε να χωρίση την γυναίκα του, επειδή ύστερ' από 15 χρόνων συζυγίαν δεν του είχε κάμει παιδί. Ο Κουμπής δεν ενόει να έχη παλλακίδα — «πόρνους και μοιχούς κρινεί ο Θεός». Αυτό το ρητόν σχεδόν μόνον απ' όλην την Γραφήν ήξευρεν. Ανάγκη πάσα να τραβήξη τις το σκοινί του — να βαστήση τον ζυγόν του, να μεταφέρη το φορτίον του.
Λέξη Της Ημέρας