United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !


Πάντοτε ας θέσωμεν εκτός πάσης συζητήσεως το αναπόφευκτον αποτέλεσμα και ας δεχθώμεν το εκ των προτέρων δεκτόν αξίωμα, ότι δηλαδή εκ των ομοίων αιτίων αναπαράγονται και όμοια αποτελέσματα: ότι την στιγμήν που συναντώμεν τοιαύτα επεισόδια αναβολής αυθυπαρξίας, τα επεισόδια αυτά πρέπει επί τη ευκαιρία αυτή να καταλογίζονται πάντοτε μεταξύ των προώρων ενταφιασμών.

Εμπρός! είπε τέλος, στρεφόμενος προς ένα ατόφιο ασημένιο τραπέζι, επί του οποίου ήσαν τοποθετημένα ποτήρια παραδόξου χρώματος, καθώς και δύο μεγάλα ετρουσκικά αγγεία ειργασμένα επί του αυτού εκτρόπου υποδείγματος, το οποίον είδαμεν επί της εικόνος της Μαρκησίας. Τα αγγεία αυτά ήσαν πεπληρωμένα, ως μοι εφάνη, με κρασί Γιοχάνισμπεργ. — Εμπρός! είπεν αποτόμως. Ας πιούμε. Είναι ενωρίς ακόμη!

Τόσον ούτοι όσον και οι προηγούμενοι να μη έχωσιν άλλο αμυντήριον όπλον πλην εγχειριδίων· αυτά μόνον άφες τους να έχωσι.

Τι έγεινεν ο μυστηριώδης εκείνος ξένος, ο έχων τόσον θερμήν την αγκάλην, τόσον μεταξίνην την κόμην, και τόσον γλυκύ το φίλημα; πώς ανελήφθη εγγύθεν της, χωρίς αυτή να το εννοήση; διατί δεν ανέμεινε πλησίον της το φως της πρωίας; Αυτά ηρώτα τώρα καθ' εαυτήν η νεάνις, αναπολούσα το πρόσφατον παρελθόν, αλλ' ουχί και αμέριμνος περί του προσεχούς μέλλοντος.

Επομένως από όλα αυτά γίνονται φωνασκοί και οξύθυμοι και γνωρίζουν να κολακεύουν τον σατράπην με τους λόγους των και να τον ευχαριστήσουν με κάτι τι πραγματικόν, και είναι μικροπρεπείς και στρεψόδικοι.

Επειδή όμως έκαστος τα επιθυμεί αυτά διά τον εαυτόν του, εξετάζει τον πλησίον του και τον εμποδίζει, διότι, όταν δεν φυλάττουν όλοι το κοινόν συμφέρον, καταστρέφεται. Επομένως συμβαίνει να διχονοούν, διότι αναγκάζει μεν ο είς τον άλλον εις τα δίκαια, ο ίδιος όμως δεν θέλει να κάμνη τα δίκαια.

Πώς πρέπει λοιπόν, καλέ Ξένε, να λέγωμεν κατόπιν από αυτά; Εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι πρέπει πάλιν να εξετάσωμεν από την αρχήν, καθώς εκάμαμεν εις τας αρχάς, πρώτον τας ασχολίας της ανδρείας. Έπειτα εξετάζομεν άλλο μέρος και κατόπιν πάλιν άλλο μέρος της αρετής εάν θέλετε.

Κατά ποίον από τους δύο τρόπους, λέγεις ότι κυβερνά, υποχωρούσα εις τα πάθη του σώματος ή και εναντιωνομένη εις αυτά; Καθώς λόγου χάριν, όταν υπάρχη ζέστη και δίψα εις το σώμα, να το σύρη εις το εναντίον, δηλαδή εις το να μη πίνη, και όταν υπάρχη πείνα εις το να μη τρώγη, και εις άπειρα άλλα πράγματα βλέπομεν βέβαια ότι η ψυχή εναντιώνεται εις τας ορέξεις του σώματος ή όχι;

Πρέπει να ομολογήσω, είπε τότε η Δηλαρά, ότι εις τον κόσμον είνε άνθρωποι πολλά παράξενοι· έρχονται να προσφέρουν την βοήθειάν τους, παρακινούν με κάθε τρόπον διά να τους διηγηθούν τους πόνους τους διά να συντρέξουν, ακούουν όλα τα περιστατικά με ακρίβειαν, και αντίς να συντρέξουν, άλλο δεν λέγουν, παρά, να έχουν την ελπίδα τους εις την άνωθεν πρόνοιαν, και να παρακινούν να έχουν υπομονήν, και με αυτά εβγαίνουν.

Διότι συ μεν, καθώς λέγουν διά σε, λέγεις δε και συ ο ίδιος, είσαι ικανός να κάμης συνδιαλέξεις και με μακρολογίαν και με κοντολογίαν, διότι είσαι σοφός· εγώ δε εις αυτά τα μακρά είμαι αδύνατος, αν και επεθύμουν να είμαι ικανός.