United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι και εδώ ο αυτός με τον προηγούμεναν υπάρχει λόγος, ότι η θνητή φύσις ζητεί κατά το δυνατόν την διαιώνισιν και την αθανασίαν.

Εκείνη έκυψε προς αυτόν: — Δέσποτα, είπεν, επίστευες ότι θα σε εγκατέλειπον; Και αν οι Θεοί μου προσέφεραν την αθανασίαν, εάν ο Καίσαρ μοι έδιδε την αυτοκρατορίαν, — πάλιν θα σε ηκολούθουν! Ο Πετρώνιος εμειδίασεν, ηνωρθώθη και επέψαυσε τα χείλη της. — Ελθέ μετ' εμού, συ αληθώς με ηγάπησες, θεσπεσία μου! . . . Εκείνη έτεινε προς τον ιατρόν τον ροδαλόν βραχίονά της.

Και ο μεν μονός νόμος περί γάμων ας είναι κάπως τοιούτος, ο δε διπλούς ας είναι ο εξής: Να νυμφεύεται δε από τα τριάντα έως τα τριανταπέντε έτη της ηλικίας του, λαμβάνων υπ' όψιν, ότι το ανθρώπινον γένος με κάποιον φυσικόν μέσον έλαβε την αθανασίαν και δι' αυτό εκ φύσεως επλάσθη έκαστον να έχη τον πόθον αυτής.

Ενεφανίσθη άθλιος και ρακένδυτος, αλλ' επειδή οι δούλοι είχον άλλοτε διαταχθή να τον αφίνουν να εισέρχεται εις πάσαν ώραν της ημέρας και της νυκτός, δεν ετόλμησαν να του εμποδίσουν την δίοδον. Εκείνος εισήλθε κατ' ευθείαν εις το άτριον και σταθείς ενώπιον του Βινικίου είπε: — Οι θεοί να σου δώσουν την αθανασίαν και να μοιράσουν μαζί σου την κυριαρχίαν του κόσμου!

Λοιπόν εκείνος που έχει πλούτον και εξουσίαν τυραννικήν έως εις το τέλος, ακόμη δε προσθέτω προς χάριν σας ισχύν υπέροχον και ανδρείαν με αθανασίαν, και να μη συμβαίνη εις αυτόν κανέν από τα νομιζόμενα κακά, μόνον δε αδικίαν και ύβριν να έχη, μήπως τυχόν δεν σας καταπείθω ότι αυτός που ζη ούτω πως δεν είναι ευτυχής άλλα καθαρά άθλιος; Πολύ ορθά ομιλείς. Πολύ καλά.

Δηλαδή άλλοτε μεν τον ποδηγετεί εξωτερική θεία αιτία, και τότε αποκτά πάλιν ζωήν και λαμβάνει επιδιορθωτικήν αθανασίαν από τον δημιουργόν, άλλοτε δε, όταν αφεθή, κινείται μόνος του προσκαίρως εγκαταλελειμμένος εις βαθμόν, ώστε να προχωρή πολλάς χιλιάδας περιστροφών οπισθοδρομικών, διότι, ενώ είναι μέγιστος και ισορροπώτατος, κινείται εντός στενωτάτων ορίων. Νέος Σωκράτης.

Ακούς εκεί, αθανασία! Τέτοιαν αθανασίαν, που κάθε μια ημπορεί ν' αποκτήσηας με λείπη καλλίτερα! Τότε παρετήρησα ότι διά της ανοήτου παρομοιώσεώς μου όχι μόνον την κόρην προσέβαλον, αλλά και τον εαυτόν μου δεν εκαλοσύστησα. — Τι βλαξ όπου είμαι! είπον κατ' εμαυτόν, απορών πώς να επανορθώσω το λάθος μου. — Αλλά δεν πειράζει! είπε τότε η κόρη, εννοήσασα την θέσιν μου.

Διότι το να θέλη να δοξασθή και να μη μείνη αφανές μετά θάνατον είναι πόθος της αθανασίας. Και λοιπόν κάποια γενεά των ανθρώπων διατηρείται εις όλους τους αιώνας, και συμβαδίζει και θα συμβαδίζη με τον χρόνον μέχρι συντελείας των αιώνων, και κατά τοιούτον τρόπον είναι αθάνατος, δηλαδή, καθόσον αφήνει τέκνα των τέκνων και διά της γεννήσεως μένει η ιδία και μία πάντοτε, έλαβε την αθανασίαν.

Οσάκις συνήντα γνωρίμους του καθ' οδόν έτεινεν εις αυτούς την χείρα και εις τα συλλυπητήρια και τας ενθαρρύνσεις αυτών απήντα διά καταλλήλου ρητού της προς χρήσιν του στρατού χρηστομαθείας του Σοαβίου· «Ο δίκαιος δεν φοβείται τον θάνατον»· «Ο άνθρωπος είναι παροδίτης επί της γης»· «Ο θάνατος είνε μετάβασις εις την αθανασίαν», ή άλλου τοιούτου και ευθύς έπειτα ετάχυνε το βήμα, ως θέλων ν' ανακτήση τον απολεσθέντα χρόνον.

Αιτία δε τούτου είνε ότι η θνητή φύσις ζητεί κατά το δυνατόν την διακόνισιν και την αθανασίαν, διότι ο πόθος του αγαθού συνυπάρχει αναγκαίως μετά του πόθου της αθανασίας, αφού έρως είνε η επιθυμία του έχειν το αγαθόν διά παντός. Και τούτο μόνον διά της γεννήσεως είνε δυνατόν να το επιτύχη, καθόσον δι' αυτής καταλείπει άλλο νέον αντί του παλαιού.