Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Ιουνίου 2025
Απήντησε δε ο Ηράκλειος ούτω προς την περί ειρήνης αίτησιν του Σιρόου: <Ο υπέρτατος κύριος και κριτής των πολέμων και των νικών, ο ετάζων καρδίας και νεφρούς, είναι μάρτυς μου ότι ουδέποτε ηθέλησα να κυριεύσω χώρας του κράτους του Χοσρόου, όπως και ουδενός άλλου ηγεμόνος.
Ο έπαρχος λαβών τα έγγραφα της τελευταίας δημοπρασίας και θαμβωθείς προ των 30 χιλιάδων του καπετάν Παρμάκη, ήτο έτοιμος να επικυρώση τα δέκατα επ' ονόματι του τολμηρού πλοιάρχου και συνεννοείτο ήδη μετά της Νομαρχίας, ότε λαμβάνει νέαν αίτησιν του κυρ- Δημάκη.
Μη έχοντες ούτε ο Νίκος ούτ' εγώ εις την νήσον εκείνην φίλον οικογενειακόν ή γνώριμον, εζητήσαμεν, προ της αναχωρήσεώς μας, συστατικήν από αρχαίον διδάσκαλόν μας, καθηγητήν του Γυμνασίου, εκείθεν καταγόμενον αλλά προ ετών πολλών μη επισκεφθέντα την πατρίδα του. Ο καθηγητής προθύμως απεδέχθη την αίτησιν και εκάθισεν αμέσως να γράψη ενώπιόν μας την ζητουμένην συστατικήν.
Εν τω αναμεταξύ έφθασεν εκ της Σικελίας η τριήρης των Αθηναίων, την οποίαν είχαν στείλει οι στρατηγοί, διά να ζητήση χρήματα και ιππείς. Ακούσαντες δε οι Αθηναίοι την αίτησιν να στείλουν τροφάς και ιππείς εις τον στρατόν των ενέκριναν ταύτην. Και τοιουτοτρόπως έληξεν ο χειμών και το δέκατον έβδομον έτος του πολέμου τούτου, τον οποίον συνέγραψεν ο Θουκυδίδης.
Θέσας φιλικώς την χείρα επί του βραχίονος του καθηγητού, τον έστρεψε πάλιν οπίσω, προς εξακολούθησιν του περιπάτου, και επροσπάθησε να τον δυσωπήση κολακεύων την φιλοτιμίαν του. — Μη φοβείσαι και δεν είναι καμμία ανόητη η νέα. Έχει κρίσιν και νουν, ώστε να θεωρήση τιμήν της την αίτησίν σου και ευτυχίαν της το ν' αποκτήση τοιούτον σύζυγον.
Εάν ο Καίσαρ επείθετο, ότι η Λίγεια έκαμε μαγείας εις το βρέφος, ο Πετρώνιος ήτο δυνατόν να ευρεθή εις δυσάρεστον θέσιν, διότι κατ' αίτησίν του είχον οδηγήση την κόρην εις το παλάτιον. Εφοβείτο την οργήν του Καίσαρος, εβασίζετο όμως και επί της Ποππέας, ήτις τον εξετίμα και τον συνεπάθει.
Καίτοι ο Βινίκιος εθλίβη, διότι ο Πέτρος, προς τον οποίον ησθάνετο τόσην ευγνωμοσύνην, δεν ηδύνατο να έλθη μετ' αυτού, ηυχαρίστησεν εγκαρδίως, έπειτα δε εστράφη προς τον γηραιόν απόστολον διά να τω απευθύνη μίαν τελευταίαν αίτησιν.
Θέλω δε μετά παρέλευσιν ενός έτους σου δηλώσει εγώ αυτός τα αίτια της ελεύσεώς μου». Ο βασιλεύς δε, ως λέγεται, εθαύμασε το μεγαλείον της ψυχής αυτού και τω επέτρεψε να πράξη κατά την αίτησίν του. Ούτος δε κατά την ενιαυσίαν διαμονήν του και την Περσικήν γλώσσαν έμαθεν όσον ηδυνήθη και τους θεσμούς της χώρας.
Οι δε Κορίνθιοι εδέχθησαν την αίτησίν των φρονούντες ότι είχον τοιούτο δικαίωμα, καθότι ενόμιζον ότι η αποικία ήτο ιδική των όσον και των Κερκυραίων, εν ταυτώ δε και ένεκα μίσους προς τους Κερκυραίους, οίτινες τους παρημέλουν καίπερ όντες άποικοι αυτών· διότι ούτε εις τας κοινάς πανηγύρεις έδιδον τα συνηθιζόμενα δώρα ούτε δι' ανδρός Κορινθίου ήρχιζον τας θυσίας, όπως έπραττον αι άλλαι αποικίαι, αλλά τους περιεφρόνουν, διότι ήσαν κατ' εκείνον τον χρόνον επίσης πλούσιοι όσον οι ευπορώτατοι των Ελλήνων, και κατά τας πολεμικάς παρασκευάς δυνατώτεροι, καυχώμενοι ενίοτε ότι πολύ υπερείχον και κατά το ναυτικόν και διότι η Κέρκυρα είχε κατοικηθή προγενεστέρως υπό των Φαιάκων φημιζομένων περί τα ναυτικά.
Ο δε Δημοσθένης, μένων ιδιώτης μετά την εξ Ακαρνανίας επιστροφήν, προσεκλήθη υπό των Αθηναίων, κατ' αίτησίν του, να μεταχειρισθή τα πλοία ταύτα, εάν ήθελε, περί την Πελοπόννησον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν