United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Van huus," antwoordde het kind. "Van huus? Woar is oe huus, menneke?" "Bij voader." "Hoe heit oe voader, kerlje?" "Teunis heit ie; moar hie kiekt altied zoo vuul, krek as Tax." "Wie is Tax?" "Tax? Wel Tax van noast ons, die ielkeen in de been' biet." "Moar oe voader zal toch niet bieten, jungske?" "Neen, bieten dat duut ie ook niet, moar sloan kan ie, dát kan ie!
"Bang! neen nog ens; iens-geheel niet!" En toen ze weer veurop noast 'm zat, toen keek ze wel ielkreis op 't spoor, of 'r weer wat lei; en as de peerds de ooren spitsten, dan had ze Paul wel weer ien den erm willen kniepen, moar, ze hiew zich best; en toen ze goed en wel met de vracht in de schuur stonden, en Paul fluusterde wat ie nou kreeg? toen zag Anneke rond of Deine-Meu 't ook zag, of Geurt, of één van d'anderen; maar niemand ziende, stak ze heur mollige snuutje veuruut, en Paul kwam dichterbij, en kreeg 'er één, en nam 'er nog twee... dat was drie!
Dorus en Griet ze mochten mekoar veur 't zuute en zoere, en, 't bittere zelfs wouen ze deilen ien 't lêven. "Kees zit noast 'r," sprak de bellefleur, terwijl zij met Dorus den boom hoe langer hoe meer nabijkwam: "Z'is zeker noar 't darp gewêst um te winkelen, want de kleine klepben steet bij d'r."
Op het vóórbankje van den wagen zat Paul, en liet de neije peerds, die Deine 's leintes gekocht had, 'en goejen gang moaken, went 't schemerde al; en Anneke, die op 't land tegen den besten had opgegoaveld en nou noast 'm zat, verlangde, zoowel as hij, noar de riestenbrie, die Deine zou oanrichten as de leste vracht thuus was.
As 'k nou is noast ou op 't Uiversnest bleef? hê! hê! hê! zeg...?" doch ter nauwernood had de ellendige man zijn laatste woord gesproken, of de oude vrouw begon van verontwaardiging en overspanning zoodanig te beven, dat ze zich aan de leuning van haar stoel moest vastgrijpen, en alleen de woorden: "Weg, weg, oakelik mins!" kwamen haar over de lippen.
"Op dat ding kan 'k 't niet rooijen," zei Gerrit bij 't binnentreden, en met het ding zijn bed bedoelende, dat den boer veel te zacht was: "Neen Gijs, 'k kom hier nog liever op de planken liggen." "Da duu 'k ook," zei Gijs; en van het bed stappende, goeng ie noast zien voader op den vloer liggen, ieder met 'en pijekker ineen gerold onder 't heufd. Goeden nacht; droomt genoeglijk!
Wat 'en gezicht Gijs zette, toen het bord met de wafels en de punch op tafel stond, en de mooie juffer noast 'm kwam zitten, en 'm onder de gladde kin streek is haast niet te zeggen. "Nou wat wou ie?" vatte Gerrit het woord voor Gijs op: "Denk ie dawwe die dinger niet allinnig op kunnen?" "Wees maar zoo boos niet," zei de juffer.
Ielken oavond krie'k woames, en as voader, zoo as Bart van noast ons zeit bezopen is, dan sleet ie nog harder, en as 'k dan mot greinen, of 'en hout griep en weerum sloai, dan wordt voader nog vuulder als vuul; en nou...." "En nou....?" herhaalde Deine-Meu.
Moâr, om kort te goan: hê! zei ik, toen ik zoo half wakker was, jonker Melkmuil! is het nou tijd van oet te goân! Goâ nog wat noâr je bed: je zult moe wezen van je reis. En wat denkje dat zoo'n vlegel me antwoordde? Joâ! zoo iets heb je nooit beleefd! "Kom," zei hij zoo: "stoâ op! anders goâ ik zelf de poort opensluiten:" en meteen greep hij moâr zoo familjoâr naar de sleutels, die noâst me lagen.
Woord Van De Dag