United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar Bernard zakte telkens weer weg in dof en stil gesoes, en zoo, terwijl hij half-dommelend zat te rooken, hoorde hij André fluisteren tegen Edward: "Zeg ga je nou 's mee?.... je weet wel.... waar ik je laatst van vertelde?...." En Bernard begreep dat hij van een bordeel sprak en een driftige wrevel kriebelde in-eens in zijn doezeligen kop. Daar had-je d
Zij vliegen vroolijk in het rond, Of kruipen langzaam op den grond, En brommen haast den heelen nacht. Zeg Pieter, had-je dat gedacht? Wel neefje, ben je nu tevreê? En valt het aantal je niet meê? Me dunkt, je hebt nu overvloed. Ontvang ten slotte onzen groet.”
Je hebt desillusies geleden; je hebt het leven leelijk gezien;.... ik begrijp het wel, Go, zoo iets moeten we allemaal door. Eerst had-je geen begrip van 't leven;.... nu heb-je 't 'n beetje, maar eenzijdig en verkeerd.
Het geluid kwam al nader, en eindelijk klonk het vlak bij hem. Hij sprong pijlsnel vooruit, en greep den ondeugd bij den kraag. "Ha, schelm!" schreeuwde hij, "dat had-je niet gedacht, hé? Wacht, vriend, ik zal je die grappen eens en voor altijd afleeren!" "O, neen, neen," huilde de jongen, die niemand anders was dan Bruin Boon, "ik heb het niet gedaan, echt niet!" Nu, dat was waar.
"Overbuur. Je schoone oogen zeggen mij, dat wij elkaar begrepen hebben; ik bezweer je, mij aan te duiden, hoe wij kunnen correspondeeren. Alberto, br. fr. nummer van je woonhuis." "Dievegge. Je hebt mijn hart gestolen, je laat mij aan de grootste wanhoop ten prooi. Had-je mij dan vergeten, toen mijn amulet zoek was? Bemin mij allerstandvastigst, trouw en onmetelijk.
Nee, veel zeggen deed 't niet: Else soupeerde natuurlijk met Han, en Frieda was niets voor hem, zoo strak en sterk, die zou 'm zeker, net als Gerard, "geen kerel" vinden; Frieda was echt 'n meisje om te studeeren, zoo helder en rustig, zoo eenvoudig-verstandig altijd. "Had-je liever ergens anders willen zitten?" vroeg Eduard zacht. "Nee, waarom?" "Je kijkt zoo rond en je bent zoo stil.
En nu kon-je zeggen: dat had-je nu eenmaal in iedere studie, of je rechten nam, of medicijnen, of scheikunde: altijd moest je eerst 'n massa concrete kennis vergaderen, waar je 't nut niet zoo dadelijk van inzag.
"Maar het zijn de verkeerde!" riep de burgemeester hem lachend toe. "Deze twee had-je moeten hebben!" Wat keek Flipsen verwonderd, en zijne verbazing nam nog toe, toen hij de gevonden voorwerpen op het ijs zag liggen. De burgemeester vertelde hem in korte woorden, wat er gebeurd was. Flipsen lachte slim.
Wat denk-je wel van me?" "Niet veel goeds, vriendje!" lachte Coenraad. "Ha, ha, dacht je nu waarlijk, dat je Coenraad te slim waart?" "Maar, beste man," riep Fulco, die zich nog altoos dom hield, "wat denk je dan toch van me? Geloof je soms, dat ik een dief ben?" "Dat weet ik niet," zeide Coenraad sarrend, "maar veel goeds had-je niet in den zin! Wat moest je anders aan mijn bed doen?"
Maar straks had-je ze toch, toen ik je aan den overkant zag loopen. En nu heb je ze niet meer.» »Och, Mina, de meid van den dokter, heeft ze mij afgenomen. Zeg Dorus, ik wou dat je d
Woord Van De Dag