United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Την ιδίαν υποχρέωσιν λαμβάνει κι' ο Μοντέκης, καθώς εγώ, και δύσκολον δεν έπρεπε να ήναιανθρώπους γέρους 'σαν εμάς, να ειρηνεύσουν πλέον. ΠΑΡΗΣ Του κόσμου την υπόληψιν την έχετε κ' οι δύο, και κρίμα είν' αιώνια να ζήτετα μαχαίρια. Αλλ' όμως τι θ' αποκριθήςτην ζήτησίν μου τώρα; ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Δεν έχω ή να ξαναπώ εκείνο που σου είπα.

ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τί είν' ο θόρυβος αυτός; Δος το μακρύ σπαθί μου. ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Τι θα το κάμης το σπαθί; Μη θέλης πατερίτζαν; ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Δος το σπαθί μου! Κύτταξε, ο γέρος ο Μοντέκης καταντικρύ μου στέκεται, και σείει το 'δικόν του. ΜΟΝΤΕΚΗΣ Μη μ' εμποδίζης, άφες με! — Ω παληο-Καπουλέτε! ΜΟΝΤΕΚΑΙΝΑ Βήμα δεν κάμνεις απ' εδώ να σμίξης τον εχθρόν σου.

Ω! τούτο μαύρα κι’ άσχημα φοβούμαι θα τελειώση, αν την αιτίαν του κακού κανείς δεν ξερριζώση. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Και η αιτία, Θείε μου, ποια είναι; Την γνωρίζεις; ΜΟΝΤΕΚΗΣ Δεν την γνωρίζω· και αυτός να την ειπή δεν θέλει. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Και τον εστενοχώρησες να την ξεμυστερεύση; ΜΟΝΤΕΚΗΣ Και μόνος επροσπάθησα, και διά μέσου φίλων.

Τώρα πηγαίνετ' απ' εδώ, σεις όλοι, τραβηχθήτε. Συ, Καπουλέτε, μοναχά έλα μαζή μου τώρα· και το απόγευμα και συ να έλθης, ω Μοντέκη , τι άλλο απεφάσισα κι' ορίζω να το μάθης. Φύγετ' ευθύς, ή θάνατος θα είναι η ποινή σας! ΜΟΝΤΕΚΗΣ Ποιος ξαναέβαλε φωτιάντην παλαιάν μας έχθραν; Ήσουν εδώ απ' την αρχήν, ανεψιέ; Ειπέ μου.

Μοντέκης αν δεν ήσουν, μη άλλος θα εγίνεσο; τι θα ειπή Μοντέκης; Μη τύχη κ' είναι πρόσωπον, ή χέρι, ή ποδάρι, ή άλλο μέρος του κορμιού; Ω! τ' όνομα ν' αλλάξης! Και τι σημαίνει τ’ όνομα; τ' άνθος που λέγουν ρόδον, με οποίαν λέξιν κι’ αν το 'πουν, το ίδιον θα μυρίζη. Και ο Ρωμαίος, τ' όνομα Ρωμαίος αν δεν είχε, την χάριν δεν θα έχανε που έχει φυσικήν του.

Πώς ξεχωρίζεται αυτή απ' ταις συντρόφισσαίς της, 'σαν περιστέρα κάτασπρητα μαυροπούλια μέσα! Ευθύς που παύση ο χορός, θα ιδώ πού θα καθίση, να δώσω την ανέκφραστην χαράν στ' αδρύ μου χέρι να πιάση το χεράκι της. — Αγάπησ' η καρδιά μου ως τώρα; Όχι! Μάτια μου, εσείς να ορκισθήτε πως ευμορφιάν αληθινήν απόψε πρωτοβλέπω! ΤΥΒΑΛΤΗΣ, παρατηρών τον Ρωμαίον μακρόθεν. Μοντέκης είναι βέβαια!

ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Να, έρχεται. Παρακαλώ, αφήσατέ μας μόνους. Θα καταφέρω να μου ‘πή ποιος είναι ο καϋμός του. ΜΟΝΤΕΚΗΣ Άλλο δεν ήθελα κ' εγώ παρά να κατορθώσης να σου ανοίξη την καρδιάν. — Πηγαίνωμεν, γυναίκα. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Εξάδελφε, καλόν πρωί! ΡΩΜΑΙΟΣ Είναι πρωί ακόμη; ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Μόλις εσήμαναν εννηά.

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Πήγαινε να μάθης τ' όνομα του. — Εάν δεν είν' ελεύθερος, ο τάφος μου θα ήναι το νυμφικόν κρεββάτι μου. ΠΑΡΑΜΑΝΑ, επιστρέφουσα. Μοντέκης είναι τούτος· είν' ο Ρωμαίος! το παιδί του πατρικού εχθρού σου! ΙΟΥΛΙΕΤΑ Της μόνης έχθρας μου βλαστός η μόνη μου αγάπη! Ω! πάρωρα τον 'γνώρισα, και πρόωρα τον είδα!