United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Μας 'βγάζει απ' τον δρόμον μας ο άνεμος που λέγεις. Το δείπνον θα' τελείωσε. Θα φθάσωμεν εξώρας. ΡΩΜΑΙΟΣ Κ' εγώ φοβούμαι πρόωρα! 'Σαν να μου λέγη κάτι, ότι μεγάλη συμφορά, 'ς το άστρον μου κρυμμένη, απ' το νυκτοξεφάντωμα τ' αποψινόν θ' αρχίση, κι ότι αυτή, την ύπαρξιν την καταφρονημένην που κλείω εις τα στήθη μου, θα μου την τελείωση με μιαν φρικτήν καταστροφήν θανάτου πριν της ώρας!

απ' της μητρός του πρόωρα τα σπλάγχνα εχωρίσθη.& Το δε της τρίτης οπτασίας εστεμμένον βρέφος μετά δένδρου εις χείρας, παριστά τον Μάλκομ, όςτις επιστρέφων προς ανάκτησιν του βασιλείου του διατάσσει τους στρατιώτας αυτού να φέρωσι κλάδους εις χείρας.

Ποίους άνδρας του ετοιμάζουν οι νέοι αυτοί, οι οποίοι εγήρασαν τόσον πρόωρα; Ποίας ηθικάς δυνάμεις του φυλάττουν οι αμύστακες αυτοί μεσίται, τους οποίους εξήντλησεν ή θα εξαντλήση βέβαια ο πυρετός των χρημάτων; Ποίον ευγενές αίσθημα θα μείνη εις την καρδίαν των, όταν γείνουν άνδρες, αφού όλη των η ύπαρξις συνεκεντρώθη από τώρα εις το υλικόν κέρδος; Τι κεφάλαιον γνώσεων, μαθήσεως, εργασίας, ηθικότητος θα ταμιεύσουν αυτοί οι ίδιοι διά το μέλλον των;

Ποτέ, ποτέ δεν θα μου φθάσουν, γυναίκες, θυγατέρες σας, παρθένοι, 'πανδρευμέναι, το βάραθρον των πόθων μου να μου το 'ξεχειλίσουν, κι' ούτε ποτέ θ' αντισταθή φραγμόςτην όρεξίν μου! παρ' ένας τέτοιος βασιλεύς καλλίτερα ο Μάκβεθ! ΜΑΚΔΩΦ Κι η άκρατη ασέλγεια μια τυραννία είναι. Συνέβη εξ αιτίας της και βασιλείς να πέσουν και πρόωρα να κενωθούν ευτυχισμένοι θρόνοι.

Οι διά των ιδίων χειρών εργαζόμενοι είναι προθυμότεροι να ριψοκινδυνεύουν εις τον πόλεμον τα σώματά των ή τα χρήματά των, διότι τα μεν σώματα πιστεύουν ότι θα διασωθούν καν εκ των κινδύνων, τα δε χρήματα φοβούνται μήπως πρόωρα δαπανήσουν προ πάντων εάν ο πόλεμος, παρά την προσδοκίαν των και ως είναι πιθανόν, παραταθή επί μακρόν.

Κλαίω μέρα- νύχτα. Κάμε να γυρίσης γλήγορα, παιδί μου, να κυττάξουμε την φτώχια μας. Έρχουνται και μου λένε πως δεν έχεις σκοπό να ξανάλθης. Μη το κάμης αυτό, παιδί μου, γιατί θα με θανατώσης πρόωρα. Νάχης την ευχίτσα μου, να έλθης. Με αυτούς τους θρήνους προσεκάλει η γρηά-Κυρατσού την κόρην της να επανέλθη πλέον εις το χωρίον.

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Πήγαινε να μάθης τ' όνομα του. — Εάν δεν είν' ελεύθερος, ο τάφος μου θα ήναι το νυμφικόν κρεββάτι μου. ΠΑΡΑΜΑΝΑ, επιστρέφουσα. Μοντέκης είναι τούτος· είν' ο Ρωμαίος! το παιδί του πατρικού εχθρού σου! ΙΟΥΛΙΕΤΑ Της μόνης έχθρας μου βλαστός η μόνη μου αγάπη! Ω! πάρωρα τον 'γνώρισα, και πρόωρα τον είδα!

Η Μανιά εξύπνησε την γειτόνισσάν της πρόωρα, με επικλήσεις και φωνάς πόνου. Εκείνη εξύπνησε, την ελυπήθη, και ήνοιξε το παράθυρόν της. Η γραία της εζήτησε με κομμένην φωνήν «ένα κόμπο ρακί» να βάλη στο στόμα της, διά «να πιασθή η ψυχή της», επειδή της είχε «λυθή ο αφαλός της» από ένα «σφάχτην», δριμύν πόνον που την έπιασεν έξαφνα σ' όλα τα σωθικά της, από το «χουλιαράκι» της και κάτω.