United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Κείντα γενήκαν αυτά τα γράμματα; Εμένα δε μου φέρανε κιανένα. Μην πα κη μάνα σου... — Ήγραφά τα, μα δεν τάπεμπα. — Γιατί δεν κατέω να τα διαβάσω; — Εφοβούμουνα να μην πέσουν σε ξένα χέρια και τανοίξουνε. Το Βαγγελιό σκέφθηκε. — Κρίμας, είπε, να μη μου τα πέψης! Θα μου κάνανε μεγάλο καλό. Ίσως και να μην αρρώσταινα. — Ήμαθα πως ήσουν αρρωσταρά. — Είμαι, παιδί μ', ακόμη. Δεν το θωρείς;

Του ρουπακιού τα φύλλα Να πέσουν όλα καταγής, να μεταμορφωθούνε Να γένουν σάρκαις ζωνταναίς, και τάψυχο το ξύλο Να λάβη ανθρώπινη μορφή.

ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Θα μπουν στην αγορά και κοντά στου Αρμοδίου τον μεγάλον ανδριάντα θα τραβάμε κλήρους πάντα, και καθένας θα μαθαίνη σε ποιό γράμμα θα δειπνήση με χαρά του να πηγαίνη. Οποιοι πέσουνε στο Βήτα, στη στοά των βασιλέων θα δειπνούνε• και στο Θήτα όσοι πέσουν, στο Θησείον και όσοι πέσουνε στο Κάππα, στη στοά των Αλευράδων. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Για να χαύτουνε; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Σου τάπα, μα τον Δία• για να τρώνε!

Ποτέ, ποτέ δεν θα μου φθάσουν, γυναίκες, θυγατέρες σας, παρθένοι, 'πανδρευμέναι, το βάραθρον των πόθων μου να μου το 'ξεχειλίσουν, κι' ούτε ποτέ θ' αντισταθή φραγμόςτην όρεξίν μου! παρ' ένας τέτοιος βασιλεύς καλλίτερα ο Μάκβεθ! ΜΑΚΔΩΦ Κι η άκρατη ασέλγεια μια τυραννία είναι. Συνέβη εξ αιτίας της και βασιλείς να πέσουν και πρόωρα να κενωθούν ευτυχισμένοι θρόνοι.

Και ούτω λέγοντας επρόσταξε τους ηγεμόνας της διά να πέσουν κατά γης, και να τον προσκυνήσουν με μεγάλον σέβας. Μετ' αυτήν την δεξίωσιν, η οποία δεν άρεσε καθόλου του γέροντος, η βασίλισσα έκαμε να τον φέρη ο πρώτος ευνούχος της εις τον ωραιότερον χοντζερέ του παλατιού της, ο οποίος ήτον στολισμένος με πολύτιμα πράγματα.

Εάν δε κανέν άψυχον στερήση την ψυχήν κανενός ανθρώπου, εκτός εάν είναι κεραυνός ή κανέν παρομοίον θεϊκόν πλήγμα, από όλα τα άλλα εις όσα κανείς προσκρούση ή αυτά πέσουν επάνω του και τον φονεύσουν, δικαστήν μεν δι' αυτά ας ορίζη ο πλησιέστερος συγγενής, εξιλεώνων τον εαυτόν του και όλον το συγγενολόγι του, το δε καταδικασθέν αντικείμενον να το εξορίση, καθώς ελέχθη διά το γένος των ζώων.

Νέοι ναυτικοί, ημίγυμνοι, κολυμβηταί με ταθλητικά των σώματα, ήσαν έτοιμοι να πέσουν εις την θάλασσαν, να πάρουν τον Σταυρόν. Τον στέφανον της νίκης. Οποίον στάδιον! Όπου ο νικητής λαμβάνει το ενδοξότερον και ωραιότερον των άθλων!

Πού να τον 'πω τον πόνο μου, πού να τον απορρίξω; Να τον ειπώ 'ςτά τρίστρατα, τον παίρνουν οι διαβάταις, Να τον αφήσω 'στά κλαριά, τον παίρνουν τ' αγριοπούλια!... Κι' αν κλάψω, τα φαρμακερά τα δάκρυα πού να πέσουν; Αν πέσουνε, 'ςτή μαύρη γη, χορτάρι δε φυτρώνει, Αν πέσουνε 'ςτόν ποταμό, ο ποταμός θα στύψη, Αν πέσουνε 'ςτή θάλασσα, πνίγονται τα καράβια, Κι' αν τα βαστάξω 'ςτήν καρδιά, με καίν', με φαρμακώνουν Αναθεμά σε, ξενητειά, με τα φαρμάκια πώχεις!

Είνε τα λεπτοφυέστερα, ούτως ειπείν, των ιστίων, κ' εν τη εισβολή του ανέμου πρώτα-πρώτα καταβιβάζονται, τα μονάκριβα παιδάκια της σκούνας να μη πέσουν από τόσον ύψος. Οι ναύται, παλαισταί έτοιμοι, ίστανται παρά τα μαντάρια με το τσιγάρο στο στόμα, ανασκουμπωμένοι.

Αμέσως ο Δρύαντας εξέχασε το κρέας και το σκυλί· κι αφού εφώναξε δυνατά «γεια σου παιδί μουτον αγκάλιαζε και τον εφιλούσε και τον έμπαζε μέσα κρατώντας τον από το χέρι. Παρολίγο λοιπόν η Χλόη κι ο Δάφνης άμα ιδωθήκανε να πέσουνε χάμω· σαν μπόρεσαν όμως να μείνουν ορθοί εχαιρετήθηκαν και γλυκοφιληθήκανε· κι αυτό τους έγινε στήριγμα για να μη πέσουν.