United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μα η ευχαρίστησις που είχα διά την ενέργειαν που ακολούθησεν ευτυχισμένα, εμετεστράφη ογλήγορα εις τόσον πόνον. Επειδή και ευθύς που το πνεύμα μου εμπήκεν εις το κορμί της ελάφου, ο άνομος και επίβουλος Δερβύσης έκαμε να περάση το εδικόν του εις το κουφάρι μου και ωσάν έλαβε την μορφήν μου, ευθύς παίρνει το δοξάρι μου και το ετέντωσε να με σκοτώση.

Αυθέντη, μου λέγει, με μεγάλον πόνον της καρδιάς του, μην παραδίνεσαι εις αυτήν την επιθυμίαν σε παρακαλώ· ποίον δαιμόνιον σου την εφώτισεν; ιδού που θεωρούμεν με τους οφθαλμούς μας, και ακούομεν με τα αφτιά μας τα θανατηφόρα αποτελέσματα, που κάνει αυτή η θεώρησις της Ρετζίας· σε εξορκίζω εις τον μέγαν Προφήτην, να μη βαλθής εις αυτόν τον κίνδυνον· και έπαρε παράδειγμα από αυτούς τους δυστυχείς, που εις τούτους τους πύργους ευρίσκονται από αιτίαν της κλεισμένοι.

Ένας πατέρας, ο οποίος εμβαίνοντας εις τον οίκον του βλέπει τον μονογενή του υιόν σκοτωμένον από χίλιες λαβωματιές θανατηφόρες, και πνιγμένον εις το ίδιον του αίμα, δεν ημπορούσε να είνε θλιμμένος περισσότερον από έναν πόνον ωσάν τον εδικόν μου· ο λόγγος αντηχολογούσεν από τον βρυγμόν μου, και από τα παράπονά μου, έσχισα τα φορέματά μου, εκατάκοψα τες σάρκες μου, και δεν ηξεύρω πως εσυμπάθησα την ζωήν μου εις την απελπισίαν που μου ήλθε, διά την υστέρησιν της μηχανικής μου κασσέλας.

Και λοιπόν; Εάν κανείς εις αυτά τα τρία έτη δοκιμάση με όλας τας μεθόδους πώς το ανατρεφόμενον να δοκιμάση όσον το δυνατόν ολιγώτερον πόνον και φόβον και λύπην εν γένει, άραγε δεν φρονούμεν ότι τότε θα καταστήσωμεν περισσότερον καλόγνωμον και επιεική την ψυχήν του ανατρεφομένου; Βεβαίως και μάλιστα, φίλε Ξένε, εάν κανείς προπαρασκευάζη δι' αυτό πολλάς ηδονάς.

Δεν επέτρεπον όμως να δρέπωμεν τους καρπούς και αν επεχειρούμεν να κόψωμεν σταφύλια, ησθάνοντο πόνον κ' εφώναζαν.

Εκακοφάνη κατά πολλά του Βανάη που δεν εύρηκε κανέναν να του κάμη δικαιοσύνην, και με πόνον καρδίας είπε προς την γυναίκα του.

Δεν είχε πλέον το καλάθι της, αλλά είχε γεμίσει τους κόλπους της από διάφορα μικροσκοπικά χόρτα, τα οποία είχε συλλέξει την ημέραν κάτω εις τα ρέμματα των κοιλάδων. Τα δύο μικρά κοράσια της ασθενούς εκάθισαν σιμά εις τα γόνατα της Φραγκογιαννούς, γλυφίδικα και ζητούντα θωπείας. Η Γιαννού εθώπευσε τα σιαγόνια των και τους λαιμούς των, τόσον δυνατά, ώστε ησθάνθησαν πόνον, και το έν εφώναξε·Μάνα!

Ένα τέτοιον ομίλημα δεν με απέλπισεν· ω καλέ πατέρα μου, του εξαναείπα, ξαναδίδοντάς του πάλιν την σακκούλαν, μη μου αρνείσαι την συνέργειάν σου· έχω μεγάλην επιθυμίαν να ιδώ την βασιλοπούλαν, δεν ημπορώ παρά από λόγου σου να λάβω αυτήν την ευχαρίστησιν, αν δεν με υπακούσης, εγώ αποθαίνω από τον πόνον μου.

Και έπειτα να λούση την κατάμαυρον πλουσίαν κόμην της μέσα εις την δροσεράν πηγήν του Αγίου Γεωργίου, της οποίας το ύδωρ διαυγές και ηγιασμένον αναβλύζει από μέσα από το άγιον βήμα του ναΐσκου. Να πλύνη το πρόσωπόν της τωχρανθέν από τον πόνον και την κάκωσιν.

Τότε εγώ ωσάν απλή, άκακη και χωρίς πονηρίαν έκλεινα εις το ζήτημα και εξεσκέπασα το ένα μάγουλον μόνον μέσα εις το εργαστήριόν του. Εκείνος ο αχρείος αντί να με φιλήση μόνον, με εδάγκασεν τόσον, που εκίνησαν τα αίματα· εγώ από τον πόνον, από τον φόβον και την εντροπήν εδειλίασα και έπεσα εις λιποθυμίαν.