United States or Tuvalu ? Vote for the TOP Country of the Week !
Baga man at turing na ako'y nakasal ang kalinisan ko'y di nadurumihan sapagka't sa aking puso ay masukal ang pakikiisa sa di kasintahan. Kaya ang samo ko'y patawarin ako sa isa nang buhay magkikita tayo doo'y walang salang makikilala mo kung talagang ako ay taksil sa iyo.
Inalok ko ang mga tatay mo't pagkatapos ay nilapitang kita, at: Ayoko ang iyong pauna. ¿Bakit, ayaw ka ba nito? ¿ano ang iyong ibig ang malambing kong tanong sa iyo. Wala ang iwas mo. ¡Wala raw! ang salo ko naman. Wala nga ang patibay mong mali. ¡Naku, ikaw naman! ¿Ano lamang eh? Sabi na, hale, sabi na. ang magiliw kong samo.
Itinungháy sa caniya n~g dalaga ang canyáng magagandang m~ga matáng puspós cadalisayan at calungcutan, tagláy ang lálong matinding samo at mapanghalínang pakikiusap, na anó pa't si Ibarra'y huminto sa pagca patigagal. ¿Macaparirito ba acó búcas? Talastás mo nang sa ganáng aki'y laguing ikinatutuwa co ang iyóng pagparito, ang bahagya n~g isinagót n~g dalaga.
Hindi siya inampón n~g kinacatawan n~g may capangyarihan, nakipagsalitaan itó sa abadesa at iniwan ang monjang iyón at hindi pinakinggán ang canyáng m~ga samò at m~ga luh
"Linabag mo ang aking mga paglingap sa iyo, ang isinunod ni D. Armando, at dahil sa bagay na ito, ikaw ay tumatag. "Patawarin mo ako! ang paluhod na samo ni Ernesto. Hindi kita mapatatawad. Sa guinawa mong iyan ay labis na sana kitang mapatay, datapwa't di ko magagawa ang gayon. Isa sa atin ay labis sa lupa at.... Hindi ako makalalaban sa iyo.
Isa pang samo co ay iyong sin~gilin ang ari n~g aking Amang guiniguiliw sa cay Agabundos na aking amain na siyang humatol cay Amang patain. Ang di catuirang canyang guinaua lubos cong sa Dios ipinabahala, ang cay Clovis namang binigcas na uica ang unang hin~gi mo'y mabigat na lubha.
Sa kahilin~gan mo, kita'y lilimutin kahit nalalaban sa aking damdamin, n~guni't ang samo ko'y iyong idalan~gin ang papanaw ko nang ulilang paggiliw. = Gayon man, gayon ma'y ...= Kung may kasayahan ang tao sa lupa naman ay mayron ding pagkabigo't luha. Kaya n~ga't ang tao, sa aking akala ay laruan lamang n~g kanyang tadhana.
Napangitî si Gerardo. Ang mga pangungusap na iyón ay sumagád hanggang pusò niyá. Kinintalan ng isang halík sa nóo ang kanyang paralúman, bago tinabánan ang nanglalamíg na kamay nitó. "Maráming salamat, Elíng," anya "Ngayon ay tulutan mo nang ako'y yumáo." "Hintáy muna, Ardíng" ang magíliw na samó ng binibini "Hindî mo pa nasásagót ang tanóng ko sa iyó kanina." "Alín iyón?"
N~guni't ang samo co bago mo punahín ang lihís sa uari, maiguing linin~gin maca ca sacali naman na malinsil sa daang casamaan malagos na tambing. Cung magcacagayon ang pasasalamat sa camahalan mo aquing iguinagauad at mag-utos naman sa lahat nang oras sa laang capatid na casuyong tapat. =Honorio López.= Dr. JOSÉ BURGOS, Pbro.=
Caya ang samo co, Pusong lubhang uagas; aco,t, ang babasa,i, tapunan nang lin~gap, na houag itulot cami,i mapahamac habang nabubuhay sa balat nang lupang lipos nang bagabag. Mapagpalang Ina,i, iyong calin~gain aco nang Puso mong lubhang mahabaguin; houag pabayaang quita ay purihin sa mundo, at saca doon sa cabilang buhay caaua-yin.
Salita Ng Araw