United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Linabag mo ang aking mga paglingap sa iyo, ang isinunod ni D. Armando, at dahil sa bagay na ito, ikaw ay tumatag. "Patawarin mo ako! ang paluhod na samo ni Ernesto. Hindi kita mapatatawad. Sa guinawa mong iyan ay labis na sana kitang mapatay, datapwa't di ko magagawa ang gayon. Isa sa atin ay labis sa lupa at.... Hindi ako makalalaban sa iyo.
Kay ama't kay ina ang gagawing sanhí na kitang dalawa'y dito mananahí kaya paalam na't iwaksí n~g budhí ang labág na iyong pagdadalamhati. Paasahan mo nang sa araw n~g bukas bilang na iisa ang tugtog n~g oras magbabalik ako't nang upáng magluát sa kubo ring ito kita mag-uusap.
Leoning, iwan mo na ako, hala iwan mo na, tingnan mo siya, iwan mo na ako, oras nang darating ang aking manggagamot. Oo, Eduardo aalis na ako, nguni't paparito uli ako. Leoning, huwag na. Hindi Eduardo, kita mapababayaan. Kaya asahan lagi kitang dadalawin. Leoning sa ibang araw na. At, hindi na tinugon ni Leoning ang pangungusap ni Eduardo at sa labi ay inilagda ang isang halik bago pa nanaog.
Makailang araw, kami'y nagbalik; gaya rin ng aming pagalis na hindi mo namalayan, at buhat sa "azotea" ng aming bahay ay natanaw kitang nakikipaglaro ng tubigan sa ating mga kababata. Noo'y gabing maliwanag ang buwan at kayo'y nasa inyong bakuran. Agad kitang pinaroonan.
Niwawalang bahala mo kaya pagka't akong kaharap mo ay isang abang maralitang Eduardo lamang na di dapat pansinin? Eduardo, bakit ka nagsalita ng ganyan? Leoning, hindi ba katotohanan ang aking sinabi? Eduardo, huwag mong pasakitan ang aking puso. Oo, iniibig kita. Ikaw lamang ang buhay ko. Leoning, salamat, diyata...? Eduardo, asahan mong boong puso kitang iniibig. Leoning!!! Eduardo!!!
N~gayon ang sa iyo'y aking ibibigay biling kong mahigpit na iyong in~gatan at huwag na kitang makitang magpasan na pumasok dito magpakailan man. Yaong mayordomo'y sa Haring tinawag at ipinakuha'y isang paang medias na yaong mahabang sa tuhod ay lampas punin nang salaping hanggang sa mabanat.
Kung gayon, ay hinihintay kitang magpapaunlak na makisalo sa akin mamayang gabi, yamang gabi rin lamang ito ng mga pagpupuyat, at sa pagsasalo nati'y saka ko ibabalita sa iyo ang ilang bagay na totoong kanaisnais na iyong matalastas hangga't may panahon.
Ang mabuti'y ganito: walang pagsalang yayain kitang dumalaw kay Teang sa kolehio n~gayong umaga; gawin mo naman, bago ka pumayag, ay anyayahan siyang sumama sa kanilang dumalaw sa ospital, at kapag naroon na'y bahala na siyang mapamangha sa kanyang makikita at ikaw nama'y wala nang gagawin kundi ang sumagot na lamang sa kanyang m~ga sasabihin.
Hindi Eduardo, lagi kitang dadalawin upang ang mga noo mo ay lagdaan ko ng halik tanda ng di ko paglimot sa iyo at pagmamahal. Leoning, layuan mo na ako, hala, wala na at hindi na mangyayaring lahat ang mga pangungusap mong iyan. Naglaho na ang lahat. Hindi Eduardo ... narito ako upang kita ay aliwin. Aliwin? Oo, Eduardo. Leoning, huwag na, huwag mo nang sa ngayon ay alalahanin pa ako.
Iyan ang paraan kung bakit ko nakilala ang inyong pangalan. Kaya hindi na ninyo ipagtataka kung bakit sinabi kong nakilala nga kitang malaon na ay di paris ng pagkikilala nating ngayon na pinagabot ang mga kamay. At, kung bakit hindi napapawi sa akin gunita ang inyong pangalan?