United States or Curaçao ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sampong pagkabúhay na ipagtatawid n~g asawa't m~ga bun~ga n~g pag-ibig ang tungkuling yaon ay wala sa isip at di nahihiya sa nakamamasid. Ang lahat n~g ito'y dapat isadili na kahihinatnan n~g isang babayi kung naroroon na'y walang mangyayari liban sa managhoy ang iyong sarili.
Sa kabilang dako, kung ano ang tunay na katuturan n~g hindi pagsangayon ni Tirso sa mungkahing sila'y lumagay na sa panatag, ay siyang hindi nahulaan n~g matalinong si Elsa. Mangyari'y tuwinang mapaguusapan ang bagay na iyan ay kaagad nang tatawagan n~g makata ang alaala n~g mestisa tungkol sa kinakailan~gang pagpapakahinahon n~g sinomang gaya nila na tumutuntong sa gayong baytang n~g kabuhayan.
Samantala naman, si Pablo, ang bagong Hudas, ang walang puso at kaluluwang manggagawa, ay nagpatuloy sa kanyang paglakad, at binabalangkas sa mahina niyang pag-iisip ang kung ano at paano ang mabuting paraang dapat niyang gawin upang si Gervasio ay mahimok, at sa pamamamagitan naman nitó, ay makaipon n~g m~ga taong dapat na ipasok sa Pagawaang inaklasan.
Kailan~gan din tumulong sa pagpapagawa n~g bahay n~g pan~ginoon at tuloy naglilingkod sa bahay nito kung sakaling may panauhin, ano pa n~ga tungkulin n~g aliping namamahay ang maglingkod sa pan~ginoon kailan ma't kakailan~ganin; n~guni't natatan~gi sa ibang alipin dahil sa may sariling bahay at saka hindi naipagbibili.
Sa mundo'y kung walang ipagpipighati ay dapat tawaguing Bayan Lualhati, kusang tapatin mo't kun sa aking wari mundo'y parang batong kinukunang uri. N~g sa Dios Amá bagáng pagmamasíd sa balang may pusong wagas at malinis sa kaniyá ay laan ang payapang lan~git at sa pag durusa ang balang may dun~gis.
Sapagka't alamin ninyong kung malaki man ang nawawala sa inyo ay lalo namang malaki ang napipinsala at nawawala sa m~ga mamumuhunan; kaya't ito ay hindi rin naman makikipagtagalan sa paglalaban.
Ang mabuhay dito'y kapan~gápan~ganib sa munting paghakbang ay silo n~g sakit, umiibig ka na n~g buong pagibig ay ayaw pang dinggin ¡ay himalang lan~git! Hindi ka tatamo n~g bahagyang galak kundi pa matulog at saka man~garap, gayon man, kung minsa'y paos na nanawag sa pagkakahimbing ang tinig n~g hirap. Sa paminsanminsan, sa aking gunita m~ga pagsisisi yaong tumutudla.
Kung sa pagmamanahang ito ay may isang aliping nauukol sa lahat n~g magmamana ay binabahagi ang panahon n~g paglilingkod nito sa bawa't isa sa kanyang papan~ginoonin ayon sa pagkakasunduan nila.
Si Leoning ay napapaluha na lamang halos sa bawa't sandali. Ang kanyang puso'y lihim na tumatangis. Si Eduardo nga nama'y kay daling lumimot! At, ngayon ay boo na sa kalooban ni Leoning na sadyang siya ay nilimot ni Eduardo. Aling puso nga namang tulad ni Leoning ang hindi tumangis? Aling kaluluwa ang hindi dalawin ng lungkot kung gayong maulila sa kanyang kasuyuan?
¿Hindi mo na naaalaala? Makinig ka't isa-isa kong ipaaalaala sa iyo: Noo'y musmos pa tayo. Musmos, oo; wala tayong kamalay-malay sa mga sigalot ng buhay; bago pa lamang tayong humahakbang sa unang baytang ng pag-ibig, at bago pa lamang tayong natututong sumunod sa itinitibok ng ating puso; nguni't hindi pa natin nakikilala kung ano ang pag-ibig. Ang tunay na pag-ibig.