Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Dit huis en deszelfs vertrekken moesten hem wel bekend zijn; want het laken opheffende, stapte hij stoutelijk in de winkel en ging welhaast naar een kleine achterkamer, die door de weifelende vlam ener lamp verlicht was.
Door wanhoop en liefde tot haar kind zinneloos geworden, werd de moeder bij een razende furie ontheven: haar ogen zonken diep onder de geholde wenkbrauwen, en vlamden daar als de ogen eens wolfs in de duisternis: haar lippen hieven zich stuiptrekkend op en ontdekten de tanden, alsof de moeder in dit aaklig ogenblik, de inborst ener tijgerin verkregen had.
Geen ander middel om zich geld te verschaffen kunnende vinden, vervalste Philippe de munten van het Rijk, bracht ondraaglijke lasten op de drie staten des Lands en echter had hij nog niet genoeg. Zijn hebzuchtige Ministers en bovenal Enguerrand de Marigny, dreven hem dagelijks aan tot het opleggen van schattingen en gabellen , ondanks het gemor des volks en de voortekenen ener omwenteling.
Men disputeert b.v. over de goede eigenschappen der verschillende volkeren. Of men het recht heeft de liefde ener vrouw te weigeren, alleen omdat zij oud wordt. Of een dame de edelste of de voornaamste van haar aanbidders de voorkeur moet schenken, de Dauphin van Auvergne houdt zich grootmoedig aan het eerste, zijn burgerlike tegenstander bescheiden aan het laatste.
Zijn ogen die half onder de wenkbrauwen gedoken waren, droegen het kenmerk ener warme en eenzame ziel. Alhoewel hij in doorluchtigheid voor de andere ridders niet wijken moest, bleef hij nochtans achteruit en liet zijn minderen voorgaan. Meermalen had men de plaats geruimd om hem door te laten, doch hij gaf geen acht op deze beleefdheid en draaide gedurig het hoofd naar de vrouwenstoet om.
In deze stand van zaken heb ik mij verstout UEdele de mogelijkheid ener algemene verlossing te doen gevoelen; want ik heb geoordeeld dat het juk diep versleten is, en dus met een krachtige poging kan losgerukt worden.
"Ga, en zeg uw meester dat Deconinck hem wil spreken." "O Heer, mijn God! Gij heet Deconinck? Dan komt gij gewis met een boos inzicht ..." Bij deze woorden liep de dienstbode ijlings naar boven en kwam na enige ogenblikken terug. "Gij moogt boven gaan," zuchtte hij, "het gelieve u mij te volgen." Hij bracht Deconinck boven de trappen voor de ingang ener kamer.
Adel was-ne minlika skalk, bi sin fâra heth-er fêlo âtha wnnen. Dâna is-t kvmen thåt et folk him Atha-rik hêten heth, awet hwat him åfternêi sa wel to pase kêm, hwand as sin tât fallen was, bilêv er in sin stêd svnder that er vr-et kjasa êner ôthera Grêva sprêka kêm. Thahwila Adel to Texland inna lêre wêre, was thêr tefta en êlle ljawe fâm in vpper burch.
"Maar Meester Breydel," riep hij, "wat doet gij? Om Gods wil, houd op! Gij neemt een eerloze wraak." "Laat mij doen," antwoordde Breydel, "gij weet niet dat dit die soldeniers zijn, welke mij in het aangezicht geslagen hebben. Maar wat hoor ik? Luister! Hoort gij ginds, in de puinen van Nieuwenhove, geen klank, als de klacht ener vrouw? Ho welk gedacht!
Aan zijn rechterzijde reed Willem, zijn jongste broeder, wiens bleke wangen en droefgeestig gelaat, tegen het bruine aanzicht van Robrecht, als het wezen ener kranke maagd schenen te zijn. Zijn kleding verschilde niet van die zijns broeder, tenzij het krom zwaard dat men bij niemand dan bij Robrecht bemerkte. Hierop volgden veel andere Heren, zowel Franse als Vlaamse.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek