Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Neen, hij is niet vergaan: De ziel kan hem nog gadeslaan! Hij leeft: want in den zilver-glans der stille nacht Zie ’k zijn gelaat, nu maneschijn Zweeft als mijn liefde over zijne doode-schrijn: Dan rijst hij uit het graf en lacht, En fluistert van ik weet niet wat, heel zacht.... En dan bevat ik niet, wanneer ik biddend wacht, Waarom of ik niet dood mag zijn!”
In de takken daarentegen beweegt hij zich weinig, hoogstens loopt hij over dikke, horizontale takken op en neer. Gedurende het vliegen worden de vleugels bij afwisseling nu eens snel, dan weer langzaam bewogen; 't is, alsof hij zich uit angst bij rukken verplaatst. Voordat hij neerstrijkt, zweeft hij eenige oogenblikken en breidt intusschen zijn waaier uit.
Verslikte een leeuw de schoonste jonkvrouw niet, Die is, neen was! waar is zij heengegaan, Die, lieflijk lachend, 't leven loven liet? Weg, tranenschaar! Kom, zwaard, doorvaar De borst van Pyramus! Hier links geprikt, Waar 't hart mij tikt, Dus sterf ik, dus, dus, dus! Nu ben ik dood; Mijn ziel die vlood En zweeft in hooger dreef; O, tong, word blind! O, maan, verzwind!
Vandaar, dat zij, die de hooge roeping des dichters vervulden, de dankbare bewondering van het nageslacht en de lofspraak van een BILDERDIJK verdienden: Van Harens, Broedrental dat zelden weêrga vond, O Waarom zweeft uw naam geen wareldgordels rond! Ook omtrent de VAN HAREN'S heeft Dr.
Overal gezang en gejubel, op de wegen, in de steden, in de dorpen; over het gansche land zweeft als het ware een onsterfelijk, duizendstemmig lied. Niet alleen heeft iedere stad hare zangvereenigingen, maar ge zult bijna geen dorp vinden zonder eene eigene liedertafel.
Vergeefs wendt en draait en keert de draak zich met hoog opgeheven staart in alle richtingen; de strijder Gods zweeft op zijn gevleugeld ros om hem heen en laat hem geen rust: hij moet vallen, om aan den onverbiddelijken eisch der eeuwige gerechtigheid te voldoen.
Wat de zendelingen aangaat, die doen niet aan politiek; maar hun oppergezag zweeft boven de besluiten van den Raad en boven de beslissingen van den koning...
't Is een noodlottige naam, die in de duisternis zweeft; zoo hij op iemands hoofd nedervalt, des te erger voor dezen. Hij bezag zich in den kleinen spiegel op den schoorsteen en zeide: "Zie, 't heeft mij verlicht nu ik een besluit genomen heb! Ik ben nu geheel anders."
Daar ziet de aanbidster van wereldsche genoegens zich reeds te midden der feestvierende menigte als 'de bewonderde door al de bewonderaars. Haar bevallige gestalte, in een sneeuwwit kleed gehuld, zweeft rond in den doolhof van den vroolijken dans; haar oog is schitterender, haar tred lichter dan die van de gansche lustige schare.
Een kille wind blaast scherp en nijdig door het nat-klapperend rapenloof; trage, loome benden raven zwerven droevigkrassend rond en in de effengrijze lucht zweeft ook nu en dan dofsnorrend een heele zwerm van kleine vogeltjes voorbij, vlug-knippend met de fijne vlerkjes, fijntriestig tjilpend als van weemoedig, heimweeïg verlangen, in hun haastige, haastige vlucht naar mildere oorden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek