Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Het scheen dat de beide agenten er in geslaagd waren, want het monster zonk, na eene laatste poging beproefd te hebben om Kin-Fo te grijpen en na een breeden bloedstroom verloren te hebben, in de diepte. »Hoezee! hoezee! hoezee!" schreeuwden Fry en Craig eenstemmig, hunne messen zwaaiende. »Ik dank u!" zei Kin-Fo.
Nu eens maakte zijn hand zwaaiende bewegingen om de zig-zags van het wild na te bootsen, dan weer bogen zijn knieën, rondde zich zijn rug om het schot vaster te maken, met den linker arm gestrekt, terwijl de rechterarm bij de borst gebracht was om het aanleggen van het geweer aan te duiden! Pan! pan! pan! En wat vielen er dan dieren, zoowel viervoetige als gevogelte.
Dit gaf aan zijn ledematen nieuwe veerkracht; hij stapte met versnelden tred en zooveel mogelijk met zijn armen zwaaiende voorwaarts, en zag al spoedig, dat hij door den andere was opgemerkt, want die bleef stilstaan om hem dichterbij te laten komen. Die andere was zeer zonderling gekleed.
Vive de Geus!" klinkt het van alle zijden: tal van matrozen bersten de stegen en kroegen uit, wapperende vlaggen rond zwaaiende: daar toonen er zich al meer en meer, alsof zij uit den grond komen gerezen.
Eén man slechts is impassibel: het is de groote Weimer, die als een waakzaam generaal, alleen de oogen overal laat weiden, en het oppertoezicht houdt. Het souper is afgeloopen, en wordt door den luchtigen wals vervangen. Zwaaiende en zuizende staat men op: luchthartig en gezwind snort en snelt alles dooreen: Er is geen band, geen hindernis, geen stijfheid, geen decorum meer.
De angst van de beminde van Theseus teekent zich duidelijk af in de pantomime der jonge voordanseres, die, een witten doek zwaaiende, de lange rij harer gezellinnen, aanvoert, en de bloemenketen der meisjes, wier hoofd en sieraad zij is, nu eens uit elkander dan weder bij elkander wenkt."
"Woar goa-je noartoe, boas!" liep Kamiel hem angstig na. "Noar den duuvel?" antwoordde Smul met een woedenden blik. En weg ging hij, in de grijze schemering. Nog steeds, doch doffer nu, lag Rozeke in 't achterhuis te gillen. Het kleintje, dat eerst een poos hevig geschreid had, lag nu opgewonden, met blinkende oogjes en zwaaiende armpjes, blaas-pruttelend in zijn wieg te woelen.
Hij vond het verrukkelijk op de fiets, en had geen oogen voor iets anders. Hij keek niemand aan, en staarde maar recht voor zich uit op den weg. "Jongen, jongen, wat gaat dat echt," dacht Jan bij zichzelven. "Als mij nu maar weer niet iets in den weg komt." Zwaaiende en zwierende fietste Jan verder.
Dien avond vergat Jo haar hoekje te barricadeeren, en ze zat nog geen vijf minuten, of een lange gedaante verscheen naast haar, en met beide armen uitgespreid over den rug van de canapé en beide lange beenen voor zich uitgestrekt, riep Laurie, met een zucht van voldoening: "Dat is een tref." "Geen nonsens, alstjeblieft!" snauwde Jo, haar kussen zwaaiende.
Achter hen kwam een ontelbare woelige, zonderlinge menigte: de leden van het genootschap "De vrienden des volks", de rechtsgeleerde school, de geneeskundige school, de uitgewekenen van alle natiën, Spaansche, Italiaansche, Duitsche, Poolsche vlaggen, horizontale driekleurige vlaggen, alle mogelijke banieren, kinderen met groene takken, steenhouwers en timmerlieden, die op dit oogenblik hun werk gestaakt hadden; boekdrukkers, kenbaar aan hun papieren mutsen, twee aan twee, drie aan drie gaande, kreten aanheffende, schier allen met stokken zwaaiende, sommigen met sabels, zonder orde, en echter als met één ziel, vormden zij hier een hoop, ginds een colonne.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek