Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Neen, die majoor, wiens gemaakte manieren, wiens vreemde hoffelijkheid en dikwijls zonderling vleiende toon hem hoe langer hoe meer tegenstonden, de man wiens bezoeken op De Zonsberg niet zullen herhaald worden, hij zou geen getuige zijn van een scène de famille!
En instede van blijdschap daarover, heeft hij een zonderlinge koelheid bespeurd, terwijl ooms bepaald verzoek: dat Eva vooreerst niet op De Zonsberg zou komen, de maat heeft volgemeten. Ja, met reden mocht ook August over teleurstelling klagen. Die overhaaste terugreis, wat heeft zij goeds gesticht....? Niets! Een enkel recept, een enkelen raad heeft hij aan Coba mogen geven, dat was alles!
't Was ruim zeven uren toen dokter Helmond en zijn vrouw het groote ijzeren hek van De Zonsberg binnenstapten en het breede gazon omgaande, de hooge stoep van het deftige landhuis, ofschoon langzaam, naderden. Nog nooit had Helmond een zoo beklemd gevoel als in deze oogenblikken.
't Is te dwaas dat zij "den ridder van De Zonsberg reeds van zijn aardsche schatten losmaakte, terwijl hij misschien nog bestemd was om als een tweede Harpagon op het wereldtooneel te schitteren". Ze wil hem zeggen bovendien, dat Helmond noch zij, veel reden zouden hebben om zich een mogelijk overlijden van den generaal bijzonder aan te trekken.
De takken van het akkermaalshout bezijden den straatweg zwaaien, door den sterken wind bewogen, soms als dolzinnigen heen en weer, en vangen het slik op, 't welk het voorbijjagend rijtuig van De Zonsberg doet opspatten. "August treft het slecht Coba." "Droevig weer pa." "'t Was óók zulk een weer toen ik met je lieve moeder naar 't stadhuis reed.
Toen de Romphuizer groote torenklok het klikke over tweeën deed hooren, waren de koffers der jonggehuwden reeds op de vigilante van De Zonsberg geladen, en voor den fellen regen door een lederen kleed bedekt. Willem en Hendrik hadden nu, op bevel van den generaal, hun regenjassen aan.
Als de juffrouw de astrantigheid wil hebben is eventjes mee achter te komen, dan kan ze eigens is zien wat baas Krul met den fijnen beitel al knutselen kan. Kom maar mee asjeblief. Ga binnen juffrouw. Dat is de freule van De Zonsberg, moeder; die wou ik eens eventjes m'n kleine poppe-lindekastje laten zien. Wacht, zet jij die wieg is opzij.... Nou watbliefje?
Nee, papa moest niet weggaan, 't gold hém in de eerste plaats. Eva geeft een kort verslag van het gebeurde op De Zonsberg, en van de "infame houding die de generaal tegenover haar heeft aangenomen."
't Zal haar misschien een goed denkbeeld geven, en tegelijk het gesprek beter doen vlotten: "Ik wil het u niet verbergen luitenant.... daareven kreeg ik...." Neen neen! toch niet, ze spreekt er niet van: "Ik kreeg...." "Slechte tijding misschien van De Zonsberg mevrouw?"
Pas kort geleden heeft Eva vernomen wat er met dat takje gebeurd is: Met een schoonere bloem voor oogen, die hij den volgenden dag de zijne zou noemen, had August het reeds verflensende meidoornbloempje dien avond op De Zonsberg achtergelaten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek