Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juli 2025


Zie in 't rond de broeder-bollen, al de zonnen, de planeten, samenhangende als trossen, In de schit'rend-lichte dagen, in de droom-mystieke nachten, Pioniers! O Pioniers! Al die werelden zijn ons, Zijn voor 't groot ontginningswerk, wijl de volgers ongeboren in die werelden ons wachten, Wij gaan slechts aan 't hoofd des hedens en bereiden hun den weg, Pioniers! O Pioniers!

Na eenigen tijd maakte mijn meester aanstalten om naar Granada te gaan, maar Catalina en ik zagen tegen een scheiding op en dus zonnen wij op een middel om die te voorkomen. Ik deed alsof ik ziek was, ik klaagde over mijn hoofd, over mijn borst, over alle mogelijke kwalen.

Dan, lager ook, de dichte scharen der heiligen, der bisschoppen met hunne beparelde myters.... En dat alles in de primitieve voltinten van blauw, roze, rood, en groen voor het laagste, als een choraal van volle tonen, dat opgaat in al het goud der zonnesferen, het goud van de zon der zonnen, in welker kern het hooge feest gevierd wordt, met goddelijke eenvoudigheid....

Doch weinig zonnen stegen, en Daar kwam een pelgrim, moede en grijs, Die vroeg den laatsten zegen en Zijn graf naast Beatrijs. Hij deed zijn sober kort verhaal Dat telde de jaren van Mei tot Mei, Voor al de zustren in de zaal. En toen verstonden zij.

Zyn meester, dit vernomen hebbende, bewees hem, om hem aan te moedigen, dat wanneer hy voor vier uuren vyf honderd voeten had kunnen afgraven, hy 'er zekerlyk voor zonnen ondergang zes honderd zoude hebben kunnen volëinden. De ongelukkige keerel wierd vervolgens verwezen, om dagelyks dien taak af te werken.

Zyn meester, dit vernomen hebbende, bewees hem, om hem aan te moedigen, dat wanneer hy voor vier uuren vyf honderd voeten had kunnen afgraven, hy 'er zekerlyk voor zonnen ondergang zes honderd zoude hebben kunnen volëinden. De ongelukkige keerel wierd vervolgens verwezen, om dagelyks dien taak af te werken.

MOZES en AARON tot den koning. Monarche Mitzraïms hoe lang zult gij nog konnen De oogappels sluiten voor de klaarheid eener zonnen? Hoe lange, o Farao! zult gij beletten, dat Israël smoken doet het heilig altaarplat Des driemaal hoogen Gods? Ai, blind, versteenigd vorste!

Vervolgens staken zij al de waskeersen aan; zij namen eene viool en eene doedelzak, en begonnen daarop om het best te spelen. En de keersen vlamden als zonnen. Maar het was nog niet alles. Als hun werk verricht was, gingen zij bij den proost, dien zij, hoewel het al laat was, nog op vonden. Hij knabbelde een lijster en dronk een glas Rijnwijn.

Hem kon in ballingschap geene eerzucht troost verschaffen. Hy voelde de Almacht slaan, en, in die slagen, straffen. Vaak wandelde hy 's nachts in stille mijmering Van dwaal- tot dwaalstar, of door uitgestrekter kring Waar hooger zonnen, van hun warelden omvangen, Uitschittren, en met die in 't perkloos ijdel hangen: Doch nimmer koos hy zich verblijf of zetel uit. Neen, wat zouden we ons vermeten?

In nadenken verzonken zit zij daar en tuurt mijmerend in het blauwe verschiet. Dan ziet ze naar den vloed onder haar en een schitterend oogenpaar rust lang in den starren blik van den jongeling. Haar oogen gelijken een paar zonnen, waarvan een verterend vuur uitgaat. Een lichte rilling gaat door het lichaam van den jongeling.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek