United States or Martinique ? Vote for the TOP Country of the Week !


En echter maar let tevens eens op het diepe wijsheidsschoon van de door mij gecursiveerde regels : Geen van haar zustren speurde haar leed, Geen van haar zustren sprak ze ervan, Omdat die zelve ziet en weet, Alleen vertroosten kan. Dit is, tot het einde, de korte inhoud van wat men den "eersten zang" van het gedicht zou kunnen noemen.

Doch weinig zonnen stegen, en Daar kwam een pelgrim, moede en grijs, Die vroeg den laatsten zegen en Zijn graf naast Beatrijs. Hij deed zijn sober kort verhaal Dat telde de jaren van Mei tot Mei, Voor al de zustren in de zaal. En toen verstonden zij.

O, gezegend de vrienden, die eens in den gloor Van uw rijzenden roem zullen leven: Maar de dierbaarste zegen, dien God mij beschoor, Is het voorrecht voor u dus te sneven! 't Is 't laatste der roosjens, Dat bloeiend bleef staan: Heur lieflijke zustren Zijn lang reeds vergaan. Geen bloem van heur maagschap, Geen knopje' onder 't mosch, Herhaalt meer heur zuchtjens, Weêrkaatst meer heur blos. Neen!

DEMETRIUS. En ze jammert als volgt: THISBE. "In slaap, mijn schat? Wat, wat is dat? O, Pyramus, ontwaak! O, spreek, o, spreek! Wat ziet ge bleek! Wat! zijt ge dood? o wraak! Uw leliemond, Uw neus zoo blond, Uw wangen van saffraan, Zijn heen, zijn heen, O bruidjes, ween, Dat lookgroen oog vergaan! Drie zustren, gij, Komt thans tot mij! Hoe melkwit is uw hand!