Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Zij stuiven terug, en een groote steen, die van de kisting is losgeraakt, komt hen achterna en zinkt bulderend in den stroom. 't Is alsof zij daarvan geschrikt zijn; zij staan stil, ze jubelen, ze houden raad, en dan stuiven ze weer voort. Daar zijn ze weer met ijsblokken en stukken hout, vol dwaze streken, onbarmhartig, wild, dol van vernielzucht.
Dat is nu niet alleen aan Cook, maar ook aan Peary gelukt. Maandag nog schreven wij: »Geen wonder, dat men in Amerika uitbundig verheugd is over dat succes van een landgenoot. Peary's geduldig streven zinkt nu op eens in het niet bij dezen gelukten tocht van den amerikaanschen dokter, wiens levenswerk zoo schoone bekroning vindt.«
De nacht daalt, uren lang heeft hij gezwommen; zijn krachten zijn uitgeput; het schip, dat verwijderd voorwerp waarop menschen waren, is verdwenen; hij is alleen in den schrikkelijken donkeren afgrond, hij zinkt, verstijft, wringt zich, hij voelt onder zich de monsterachtige golven van het onzichtbare; hij roept. Er zijn geen menschen meer. Waar is God? Hij roept, roept immer ... Niemand komt.
Hij roept, wuift met zijn hoed of zakdoek, hij zinkt dieper en dieper in het zand. Indien het strand eenzaam, het land te ver is, indien de zandbank te zeer berucht is, zoo er geen helden in de nabijheid zijn, is het met hem gedaan, hij is tot verzinking gedoemd.
Ook moet men zich in acht nemen voor de verraderlijke puimsteenen, die zeer dikwijls diepe met water gevulde kuilen voor het oog verbergen: men meent vasten grond onder de voeten te hebben, en zinkt eensklaps tot aan de borst in het water.
Jozef zou nu, in de ure der verleiding, ook kunnen redeneeren. »De vrouw is ongelukkig getrouwd; zij vindt in haren man geen bevrediging; er is geen echte liefde«.... Daar zinkt het vaandel, en de strijd wordt opgegeven. Dit gebeurt telkens, nietwaar? ook in onzen tijd. Er is een andere steun in ons leven. Dat is de steun, die een mensch ons geven kan, een vriend, een man of vrouw, die wij eeren.
De man zet regelrecht zijn weg voort, in de richting van het land en tracht de kust weder te naderen. Hij is niet ongerust. Waarom zou hij ongerust zijn? Evenwel voelt hij iets: 't is alsof bij elken tred zijn voeten zwaarder worden. Plotseling zinkt hij, hij zinkt twee of drie duim. Hij is zeker niet op den goeden weg en houdt stil om rond te zien. Eensklaps ziet hij naar zijn voeten.
Is dit het geval, dan zal, terwijl de geheele oppervlakte zinkt, ééne atolle in twee of meer kleinere worden verdeeld.
Heb medelijden met dijne arme zuster, neem ze van haren stengel, dat zij u nimmer verlate! HET MEISJE: zij plukt de bloem en steekt ze op hare borst. Blijf op mijne borst, lieve bloeme, en moges du lang zoo frisch en zoo bekorend prijken.... Maar, wat onbekend vuur zinkt er in mijnen boezem!... Roze, dijne doornen wonden mij! HET BEEKJE, waaruit de duivel spreekt.
Hy zinkt daar zoo diep in, dat de sterkste man niet in staat is 'er hem uit te trekken, schoon hy hem dikwils de staart aftrekt. Wanneer men op hem aanvalt, of wanneer hy verschrikt is, wind hy zig in elkander, zyn stormhoed en harnas dicht by één voegende, waar in de kop en pooten dan besloten zyn. De vogelen, de insecten, de vruchten, de wortelen, enz. dienen hem tot voedzel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek