Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 mei 2025


Ik voor mij dacht aan de uitspraak, dat een droge bete en rust daarbij beter is dan een huis vol geslachte beesten met twist.... en tegenover hunne délices herinnerde ik mij de spinasie van mijn kok met slechte boter en een dor stukje vleesch en de kalmte die ik daarbij genoot in mijne eenzaamheid; maar toch gaf ik Francis in mijn hart gelijk dat zij zich ergerde aan een overdaad en verfijning van tafelgenot, die zoo weinig voegde bij dit in puin zinkend huis.

Het was alsof wij ons op een zinkend schip bevonden, dat van achter af langzaam naar beneden zakt. Eerst sprongen de heeren uit. Zij zonken tot aan de knieën in een dikke modderlaag en waren volstrekt niet zeker, dat zij toen op vasten bodem stonden. Met behulp van den chauffeur werd geprobeerd de achterwielen te lichten, doch er was geen beweging in het zware voertuig te brengen.

In het westen had de nu ondergegane zon een vurig roode streep achtergelaten, die een oogenblik deze woestenij hel verlichtte en al lager en lager zinkend, zich eindelijk verloor in de dikke nachtelijke duisternis. "Wat is dit voor een plaats?" vroeg Scrooge. "Een plaats waar mijnwerkers wonen, die in de ingewanden der aarde werken," antwoordde de Geest. "Doch zij kennen mij. Kijk maar!"

Straal, straal, gij sterre der dichters! uw toorn of invloed beschame of verheuge het zinkend tooneel, dat, sinds gij van hier geweken zijt, gelijk de nacht getreurd heeft en, zonder het licht uwer werken, aan den dag zou wanhopen."

Het scheepsvolk zocht zijn redding in de boot En liet aan ons het zinkend vaartuig over. Mijn vrouw, voor de' eerstgeboor'ne meest bezorgd, Bond dezen aan een kleinen noodspriet vast, Zooals de zeeman meevoert voor een storm, En met hem een van de gekochte kind'ren; En evenzoo deed ik met de andre twee.

't Is of men op een zinkend schip jammert, waarom men toch niet thuis was gebleven; elkaar verwijten doet; de oorzaak van 't ongeluk napluist en den schuldige daaraan opspoort. Met dit al behoedt men 't schip niet voor vergaan; alleen flink de hand aan het roer slaan, pompen, waar 't lek is, zal 't onheil kunnen afwenden, anders verdrinkt men maar....

Nog had de nacht haar wieken niet ontvouwd, Toen duister boven stroom en delling zweefde, Daar zit een man, die honderd jaar doorleefde, En oogt op ’t mijm’rend, zinkend avond-goud.... „Hier heb ik ’t eindelooze heir aanschouwd, Dat op één wenk ten dood, ten oorlog streefde, En zong in de’ avondstond, waar ’t zwerk van beefde... Dwaas, wie op de eeuwigheid der kracht vertrouwt!”

Hij las deze eerste afschaduwingen van tegenspoed nog eens over met een zinkend hart, en las er steeds meer de schaduw des doods uit; hij las voort om zijn geest bezig te houden tot er verder nieuws zoude komen. Toen de politiebeambten den knecht de kamer in volgden, keek hij verlangend op. "Ik dacht dat je me een avondblad bracht," zei hij.

Met onbezweken heldenmoed heeft hij gekampt om, ware het nog mogelijk geweest, zijn zinkend vaderland van het verderf te redden; en toen hij, met wonden bedekt, op het slagveld van Maciejowice nederzonk, was zijn uitroep Fins Poloniae! wel inderdaad de stervenskreet van het rampzalige, toch eenmaal zoo machtige en roemrijke land.

Men zag in het water, dat zich boven de stervende sloot, de schoonste kleurenprisma's in blinkend coloriet omwentelen, en men sliep in, steeds dieper en dieper zinkend als in deinende kussens. En de lelies en biezen van een meer zouden de verdronkene tooien als een Ofelia. Maar zulke meren met lelies en biezen kende zij niet en in Den Haag waren slechts stinkende groene grachten... o, dat nooit!

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek