United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik zeg niet dat het volkomen billijk is, maar toch, het heeft zijne goede zijde.... de wereld is nu eenmaal niet anders, en met tegenstribbelen verandert gij haar toch niet...." "Maar wie zegt u dat ik de wereld zou willen veranderen?" riep zij opstuivend. "Daar heb ik mij nooit mee ingelaten, maar ik verkies nu eenmaal niet, mij te schikken naar hare bespottelijke exigentie, ziedaar alles."

De aterling had begrepen, dat de tegenwoordige toestand van het jonge meisje hem tot schild, tot dekmantel kon dienen. Hij voelde, dat zijn leven geen gevaar liep, zoolang hij dat geheim niet geopenbaard had. Ziedaar, wat hem eenigermate gerustgesteld had, en wat dien glimlach te voorschijn getooverd had.

"Komt u dat niet zonderling voor?" vroeg Cyrus Smith aan Pencroff. "Het komt mij gelukkig voor, ziedaar alles," antwoordde de zeeman. "Ziet gij hier iets buitengewoons in, mijnheer Cyrus? Die flesch moest toch ergens heen en waarom niet hier en wel ergens anders." "Gij hebt misschien gelijk, Pencroff," antwoordde de ingenieur, "en toch...."

En ineens ontplooide zich zijn voorhoofd en hij begon uit volle borst te lachen. "Zóó zijn wij Baliërs!" riep hij, "zoo zijn wij!" Ziedaar. Er zit niet anders op, dan zich er in te schikken. Rijst en rijstbouwers Wie van Singaradja naar het aardige heuveldorp Gitgit gaat, volgt een weg tusschen rijstvelden door.

"Ziedaar levensmiddelen voor u en voor uw meester: gij zult drie lieden van mijn volk medenemen, en don Alfredo verzoeken, dat hij mij morgen zijne groote kano zende. Hier is mijn kaartje, dat gij hem moet ter hand stellen. Gaat nu en keert zoo spoedig mogelijk terug!"

»Ziedaar een goede inval, en ik stem u toe dat de schilder, die zijne voortbrengselen aan hooge geestelijken verkoopt, geen Jood kan zijn, maar wel degelijk een getrouwe zoon uwer Kerk moet wezen."

Toen, naar een der heeren wijzend, zeide hij: »Ziedaar Philippus Melanchton, van wien ik u gesproken hebDe studenten mochten tot hun blijdschap het verdere van dien dag bij het geleerde gezelschap doorbrengen. Nu wisten ze waar doctor Martin Luther was! Den volgenden dag, een Zondag, stond Luther te Wittenberg weer op den preekstoel, in een stampvolle kerk. »Luther is terug!

Het landschap is zeer onbeteekenend: lage, half overstroomde oevers; moerassige weilanden, waarin magere koeien loopen te grazen, die tot den ruggegraat met slijk zijn bespat; voorts enkele boomen ziedaar alles. 9 December De vaart op den Tigris is in de hoogste mate eentonig; de wederzijdsche oevers zijn zoo hoog, dat het is alsof men tusschen twee dijken vaart, die alle uitzicht onderscheppen.

Verschillende officieren van den constructietrein hebben verlof gekregen om mij te vergezellen; het wederzien van dit toekomstige Babylon, de ontmoeting met hunne kameraden, het slapen in een hôtel ziedaar genietingen, waarnaar zij vurig verlangen. De hôtels van Merw!

De kapitein en zijne metgezellen hadden verschrikkelijk te lijden gehad van den honger en het slechte weder, voordat zij het land Ugogo bereikten; zij vorderden slechts met de uiterste moeielijkheid en dachten niet spoedig weder iets van zich te kunnen doen hooren. "Ziedaar nu gevaren en ontberingen, die wij zullen weten te vermijden," zeide de doctor.