Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
"Neen", zegt Vader streng. "Rob moet alleen op tijd thuis komen!" Die ernstige waarschuwing is weer voor eenige dagen bij het kind doorgedrongen. Daarna vergeet hij op een middag zijn tijd zóó ver, dat de soep al op is, als Rob berouwhebbend verschijnt. Vader, die van zijn leidzaamheid overtuigd is, ziet wel heel goed waar de schoen hem wringt. Rob wil wel, maar hij kan eenvoudig niet gehoorzamen.
's Middags komen de tantes, kennissen, vriendinnetjes en vriendjes van de grootere zussen en broers op het theeuurtje samen, om de kleine Emma haar betooverende kunstjes te zien uitvoeren. De medespelers zijn ook uitgenoodigd of beter gezegd besteld. De hulde is het kind nog wel onbewust, maar haar kunsten......? Ik merk al gauw waar het ondeugende schoentje haar wringt.
Snijdt het vleesch van 8 citroenen in stukjes, en laat dit 6 weken in een k. brandewijn trekken, terwijl de flesch dikwijls moet worden geschud. Neemt er dan den citroen uit, wringt dien door een lapje, en laat den brandewijn, met 1 p. suiker er bij, nog een paar dagen staan. Daarop wordt het door filtreerpapier in de fleschjes gegoten.
Hoe zou ze ook, mij een.... bochel, een..." "O, wringt de schoen daar!.. Maar vriendlief, hoe kon je zoo dwaas zijn om...?" "Om te denken, dat zij...?" "Neen! om heen te gaan....?" "Om heen te gaan? Och, dokter, nu voel ik, dat 't een dwaasheid was, maar ik had ook zooveel geleden in dien nacht; ik zag, dat zij een ander liefheeft en...."
Dat volkje denkt immers aan niets dan aan zotheden; het wringt zich immers in duizenden plooien, altijd weer andere karakters. Zij vertoonen zich zelfs als monsters. Bah! praat er mij niet van. Neen, weet je hoe ik ze beschouw die komedianten? Als marionetten-poppen; zij amuseeren ons totdat ze versleten zijn, en dan weg er mee."
Daar stormt Widar, Strijdvader's zoon, onweerstaanbaar los op den wolf, hij zwaait zijn zwaard, stoot het monster het staal in de gapende kaken, wringt het diep in het hart. Zoo wreekt hij zijn vader. Thonarr, de zoon van de warme aarde, de beschermer der menschen, stapt dreunend ten strijde naar de wereldslang.
Zijn lange hals alleen richt zich overeind, zakt, verheft zich weder, kromt zich nogmaals, drijft op de golven als eene reusachtige zweep en wringt zich als een doorgesneden worm. Het water spat tot op een aanzienlijken afstand. Het verblindt ons.
Maar zij kunnen haar immers niet laten gaan. Wat moet er van haar worden? Het is beter, dat ze bij hen blijft. Wel zijn ze maar arme, oude lieden, maar zij zullen er wel wat op vinden haar te helpen. Dan wringt ze de handen en smeekt hen haar te laten gaan. Maar zij kunnen dat verzoek niet inwilligen. Ze zien, dat ze zoo zwak en ellendig is, dat ze op den weg sterven zal.
Z'n oogen verstarren, levenloos, 't lichaam wringt zich in bochten en met de groote handen beweegt-ie sierlijk de denkbeeldige tullen rokken. Z'n plompe voeten gooit-ie op, in de hoogte, buigt in, staat weer op en probeert op z'n teenen te loopen. Roem-roem-roem-roem. Eventjes 'n paniek. 'n Papieren lampion vliegt in brand.
De kweeën worden afgeveegd en dan ongeschild geraspt tot op het steenachtige klokhuis; men wringt ze vervolgens door een doek en laat het sap een nacht staan om te bezinken. Dan giet men het voorzigtig af, en neemt voor 1/2 kan helder nat 5 o. suiker, die men met ruim 2 m. water klaart en kookt, tot men er een draad van trekken kan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek