Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Te gare rokken zich hunne spieren en de struische drift steeg in hunne leden, met den rapperen klop van hun bloed. Goedele's lippen taakten zijne lippen en een warme nattigheid baadde hare oogen. Ze stamelde: Hebt ge mij nog lief ... nog ganschelijk lief? Eeuwig.... Hunne wimpers trilden en vielen toe.... Dus was weergekomen, zonder genade, de heerschappij van hunne liefde.
Maar hy was de sterkste niet, en alleen tegen twee, zoodat-i waarschynlyk zou bezweken zyn, als niet z'n dame tydig was weêrgekomen. Deze verloste hem, en verjaagde de ondeugende aanvallers. Toen zy zag dat Wouter bloedde aan de lip, gaf ze hem een zoen. Het hart van den knaap tintelde.
Men zegt, een oude vrouw is na haar dood, meermalen weergekomen en stond dan 's avonds in lijkwa op de zoldering, om van daaraf haar kinderen te zegenen. Gelooft gij aan spoken? Neen. Dan zult gij voor de oude vrouw ook wel niet bang zijn? Geen oogenblik! Maar komt zij tegenwoordig nog wel eens te voorschijn? De menschen zeggen van ja en gaan daarom 's nachts nooit naar den toren.
De dragers lichten de baar op; hun schouders schokken en hun knieën beven van innerlijke kou. Wij volgen. Achter ons sluit zich het geringe overschot der dorpsbevolking aan. De grafkuil opent zich op weinig schreden. De gapende diepte ontvangt haar bewoner. Het klokgebom boven ons hoofd en het golfgeklots aan onzen voet begroeten den vluchteling, die is weergekomen. Nu dreunt de klok uit.
En daar, waarheen heel zijn verlangen dringt, Ziet hij een Vrouwe voor wie de englen neigen; Zòò stralend dat mijn pelgrim-geest in d'eigen Lichtgloed haar schouwt, die uit haar wezen blinkt. Hij schouwt haar dus, dat wen hij, weergekomen, 't Verhalen wil, 't droef hart dat hem doet spreken Niet vatten kan een taal zoo wonderbaar.
De man is wijzer weêrgekomen, Een bloeijend kroost, een brave vrouw, Ai, niets en gaat voor de echte trouw! "Ha, schipper!" Holland was verdwenen! Sumatra's kust, het wilde paar, Hij werd die ijlings weêr gewaar; Hij stuurde 't praauwtjen landwaarts henen Ter plek, waarop zijn trouwe schaar Hem toefde er met de boot verschenen: Hij was ontkomen aan 't gevaar!
Op een dag, in den valavond ze lag nu meerendeels alleen liet ze Goedele bij haar roepen. Zet u, mijn kind. Ze was uitermatig zachte en glimlachte. Dadelijk voelde Goedele dat de vroegere oolijkheid weergekomen was, maar niet als eertijds steeg in haar boezem de verontweerdiging of de gramschap. Ze verdroeg lijdzaam alle uitdrukkingen van moeders karakter.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek