Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
De man is wijzer weêrgekomen, Een bloeijend kroost, een brave vrouw, Ai, niets en gaat voor de echte trouw! "Ha, schipper!" Holland was verdwenen! Sumatra's kust, het wilde paar, Hij werd die ijlings weêr gewaar; Hij stuurde 't praauwtjen landwaarts henen Ter plek, waarop zijn trouwe schaar Hem toefde er met de boot verschenen: Hij was ontkomen aan 't gevaar!
Is dit zoo, dan mogen wij ons vleijen, dat nog in onzen leeftijd die inwendige vijand, gelijk men het Haarlemmermeer met regt mag noemen, zal worden ten ondergebragt: en dat nog eenmaal het nageslacht, het alsdan bloeijend Haarlemmermeer, welig bebouwd en talrijk bewoond, aanschouwende, met dankbaarheid aan de zorgen van het voorgeslacht zal denken. De Allerhoogste schenke hiertoe Zijnen zegen!
Wat verlangt gij, vraag ik van mijn kant, voor uzelven? Gij hebt reeds, zou men meenen, al wat het hart begeeren kan. Gij hebt schatten, paleizen, schoone vrouwen die u te dienste staan, vrolijke gastvrienden, de heerlijkste wijnen, en na den Keizer zijt gij de eerste man van dit magtig en bloeijend rijk, met de zekerheid zelf eenmaal de alleenheerscher te zijn.
Overigens deden de stilte en de rust in dit eenzame verblijf, waarbij de zorgvuldige behandeling kwam, die hij daar genoot, hem zóó goed, dat zijn gelaat weder even gezond en bloeijend werd als vroeger; terwijl ook George zijne vorige, sterke gezondheid geheel terugbekwam. De heer van Koslou komt terug en maakt zich aan August bekend.
Op lage en moerassige landen en dorre heiden gevestigd, mogt het bovendien hunner noeste vlijt gelukken, dit land door dijk- en waterwerken te herscheppen in dát vruchtbaar en bloeijend oord, met talrijke steden, dorpen en gehuchten als bezaaid, hetwelk thans een der sieraden is van Nederland.
Zoo is, b. v., nog de oude Friesche genitivus bij ons in bloeijend gebruik: amme bread smekt swieter as memme koeke, waarin amme en memme, de nu wel verstompte, maar toch in de woordvoeging onveranderd geblevene oude genitivi, amma en memma zijn.
O, mijne lieven, laat ons de goedheid en wijsheid van den grooten God aanbiddend prijzen, wanneer wij des morgens of in eenen avondstond Zijne natuur in de Bloeimaand doorwandelen, wanneer het gezang van den leeuwerik uit de helderblaauwe lucht, het lied van den nachtegaal, die op een bloeijend takje kwinkeleert, ons door het oor in het hart dringen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek