Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
"Geheel onwillekeurig," zeide Joan blozende: "ik dacht, dat uw ontmoeting met Teun Wezer toevallig was, en ik sloop naderbij uit loutere nieuwsgierigheid om te weten wat die schurk u vertellen ging: wat die brieven betreft, daarvan zal nooit een woord over mijn lippen komen: nooit heb ik iemands geheimen verraden, of zij mij aangaan of niet; doch ik wilde wel eens weten, hoe het te pas kwam, dat gij dat logenbeest van een Teun over mijn geboorte ondervraagdet, om zulke lastersprookjes uit te lokken als hij u op de mouw spelde."
Het zesde en zevende Zeeland bevatte de landstreken, waaruit Oost-Friesland enz. bestaat, en strekte zich van de ~Eems~ tot den ~Wezer~ uit, terwijl de ~Jade~ de grens tusschen deze beide deelen was. Het doel dezer vereeniging van stamgenooten was eigenlijk een verdedigings-verbond.
Gelukkig is, ten gevolge der jongste gebeurtenissen, dit proces aan de Elbe en de Wezer evenzoo gestoord geworden als dat aan den Donau, en in beide gebieden hebben ruimere sympathiën en neigingen eene plaats gevonden. Pruissen heeft ze weder in den grooten schoot hunner moeder geplaatst.
"Stil!" zeide de geestelijke: "die ongelukkige leeft nog: hij is misschien nog te helpen." "Gij wilt dien ellendige bijstaan?" hernam Joan, een vertoornden blik op Teun Wezer werpende. "Hij heeft mijn bijstand ingeroepen," antwoordde de grijsaard: "en dit heeft nooit een sterveling te vergeefs gedaan."
De Neder-Saksers, ten Zuid-Westen van de Elbe, waren in drie hoofdstammen verdeeld, de "Engern," de "Oostfalen", en de "Westfalen," wier ligging en woonplaatsen hoofdzakelijk door de Wezer bepaald werden.
Kort daarna kwam Teun Wezer de reisgenooten waarschuwen, dat het tijd was weder op reis te gaan: zij vervolgden dan hun weg door een zwaar, slijkerig spoor, hetgeen de paarden noodzaakte stapvoets voort te gaan. Hoe meer zij vorderden, hoe vetter en hinderlijker de modder werd, zoodat zij, eer zij Kessel nog uit het oog verloren hadden, tot de helft der wielen in het moeras zaten.
Hij zelf had de pistolen des morgens op Sonheuvel geladen en te Tiel gestoken in zijn mantelzak, welke hij sedert niet uit het oog had verloren, dan alleen gedurende den korten tijd, toen hij op verzoek van Teun Wezer het kroegje aan het veer was ingegaan.
Het derde gedeelte, Oost-Friesland, tusschen de ~Eems~ en den ~Wezer~, dat ten gevolge van zijne gemeenschap met de Saksers later veroverd was, had reeds van KAREL'S zoon, LODEWIJK den vrome, het regt op het vaderlijk erfgoed, bij de verovering hun onthouden, terug bekomen.
Kon ik het gebeteren, dat zijn kippen niet leggen wolden? En naderhand...." "Goed! dan kunt gij mij wel verhalen wat u heugt van de geboorte des jonkers? Is daaromtrent niets opmerkelijks voorgevallen?" Hier werd Joan dubbel opmerkzaam. "Om je de woârheid te vertellen heerschop!" antwoordde Teun Wezer, "heel veel weet ik er niet van.
"Ja, in 't warme zand," zeide Joan, hem in de rede vallende: "dat zal u weinig letsel gedaan hebben. Het verwondert mij, dat gij nog zoo onbeschaamd zijt, u hier te vertoonen. Als mijn vader u zag, zoudt gij de knuppelslagen niet ontgaan, gij strooper!" "Ik heb Mevrouw toch wel bediend," zeide Teun Wezer, het hoofd op den schouder leggende als een bok die stooten wil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek